معرفی اثری از حسین زنده‌رودی
این اثر هنری حسین زنده‌رودی، هنرمند ایرانی‌ست. افسانه‌های ملی، مذهبی و شخصی شاخصه‌های مهم
کارهای زنده‌رودی هستند. معرفی اثری از حسین زنده‌رودی. نقش و نگارهای بومی چاپی، علائم طالع‌بینی
و نجوم و همچنین استفاده از نمادها و خوشنویسی در این تابلو دیده می‌شود.
زنده‌رودی این اثر را با عنوان «من و پدرم» توصیف کرده‌است؛ هنرمند در سمت چپ تصویر قرار دارد، دست‌هایش بالا
و سرش پایین است و پدرش در سمت راست تصویر به صورت فرمی مرکب دیده می‌شود.
حسین زنده‌رودی یکی از اعضای اصلی جنبش هنری سقاخانه بود. این جنبش در دهه‌ی ۴۰ فعالیت خود را آغاز کرده
و به دنبال ارائه‌ی جدیدی از فرم‌های سنتی-مذهبی در غالب هنر مدرن بود.
از حسین زنده رودی نقل است که:«…گرچه اشارات بصری و فرم‌هایی که هنرمند از آن‌ها استفاده می‌کند مربوط به
یک فرهنگ خاص است اما هدف او جهانی‌ست، همه‌ی انسان‌های دنیا برابرند و می‌توانند کارهای مرا ببینند و از آن‌ها
دریافت کنند.» . وی در جای دیگری می‌گوید: «مساله‌ی مهم دستیابی به یک نوع هماهنگی است بین فردی که اثر را خلق
کرده و کسی که آن را می‌بیند.»
حسین زنده‌رودی
حسین زنده‌رودی در سال ۱۳۳۵ وارد هنرستان هنرهای زیبای تهران شد. اولین اثر نقاشی خود را در طول دوران تحصیل در هنرستان پدید آورد. در بیست و دو سالگی به پاریس رفت و در بی ینال ۱۹۶۱ پاریس برنده جایزه شد و یک بورس تحصیلی به او تعلق گرفت. وی سپس در رشته هنر تحصیل کرد.
پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و آثارش را در «آتلیه کبود» به نمایش گذاشت، او بی تردید از مهم‌ترین چهره‌های مکتب سقاخانه محسوب می‌شود هرچند او در مصاحبه با دو هفته‌نامه تندیس این نسبت داشتن با مکتب را نفی می‌کند و سقاخانه را مترادفی با نام خودش می‌داند. حسین زنده‌رودی در سال ۱۳۵۱ قرآنی نفیس با طرح‌های رنگی را از طرف انتشارات «کلوب کتاب» در پاریس منتشر کرد که جایزه «زیباترین کتاب در سال جهانی کتاب» از طرف یونسکو به آن تعلق گرفت. آثار حسین زنده‌رودی در موزه‌های متعددی نگهداری می‌شود. سه دهه پس از انقلاب گالری هما نخستین بار آثار این هنرمند را در کلکسیون‌های مختلفی در معرض دید علاقه‌مندان قرار داد. از جمله این دوره‌ها می‌شود به نمایش سری مهرهای زنده‌رودی در این گالری در همکاری با فریدون آو اشاره کرد.موزهٔ بریتانیا در اردیبهشت ۱۳۹۲ بزرگداشتی به احترام این هنرمند و با سخنرانی ونیا پورتر برگزار کرده‌است.
پژوهشگر: یاسمن شاپوری
