“پروسه‌ی نقاشی کردن برای من بیش‌تر تجربه کردن است تا خلق یک تصویر.”
“سای تومبلی”، Cy Twombly (1928- 2011) نقاش، مجسمه‌ساز و عکاس آمریکایی است.
او از مهم‌ترین نقاشان پیشروی انتزاعی قرن بیستم است.
تومبلی تجربه گرا و متمرکز بر کشف قابلیت‌های خطوط بود و برای رها شدن از مهار عقلی و با تکیه بر ناخودآگاه، گاه در تاریکی طراحی می‌کرد و به تجربه‌ای ناب و روایتی جدید می‌رسید.
تومبلی بر روی بوم‌هایش کلمات و عبارات را ناخوانا و شتاب‌زده می‌نوشت و یا خراش‌هایی بر بومش ایجاد می‌کرد.
خطوط ناخوانا در نقاشی‌های آبستره‌ی تومبلی با رنگ و روغن و مداد و پاستل و رنگ‌های محدود کار شده‌اند.
این نقاشی‌ها اغلب در اندازه‌ای بزرگ و شبیه به آثار گرافیتی، پوشیده از خراش‌ها، خطوط و رنگ‌ها و تداعی کننده اشعار کلاسیک و دارای بیانی اساطیری به زبان صمیمی هستند.
طراحی‌های غول پیکری که جایگاهی خاص و منحصر به فرد را در داستان هنر مدرن دارند. اگرچه اشتراکی با هنر فیگوراتیو ندارند، به سختی با وجود دست نوشته‌ها بتوان آن‌ها را آبستره قلمداد کرد.
تومبلی در طول سال‌ها مدام در تیررس نقد منفی منتقدین قرارداشت که هنر او را درخور یافتن جایگاهی در هنر پیشروی انتزاعی نمی‌دانستند. اما با گذشت زمان و مهاجرت به ایتالیا و ازدواج، آثارش در موزه‌ها و گالری‌های معتبر دنیا به نمایش درآمد و نقاشی‌هایش در حراجی‌های هنری میلیون‌ها دلار به فروش رسید و محبوبیتی زیاد بین مخاطبین و منتقدان پیدا کرد.
منتقدان آثار او را به نقاشان رمانتیک مانند ترنر و نقاشان امپرسیونیستی همچئون کلود مونه، به لحاظ لطافت و شاعرانگی، نزدیک می‌دانند.
بام نقاشی
دبیر: نجوا عرفانی
