مجسمه های فلیکس گونزالس

در اولين نگاه به هر مجسمه‌ای, پيش از رسيدن به نتيجه نهايى درباره‌ی معنای اثر, بسيار حائز اهميت است كه فرصت ديدن، سوال كردن، و فكر كردن را از دست نداد.

در اثر بدون عنوان فليكس گونزالس تورس ممكن است برداشتی اين چنين داشته باشيم: انبوهی آبنبات در گوشه‌ای.

اگر‌چه مدرنيسم انتخاب آزادانه متريال را به ارمغان آورده، مجسمه ديگر به عنوان حجمی برنزی يا تراشيده شده از سنگ نيست و می‌تواند از هر چيزی ساخته شود، حتی آبنبات‌های پيچده در سلفون.

از بيانيه‌ی گردآورنده اثر بر روی ديوار متوجه می‌شويم اثرى كه در ظاهر چيزى جز صدها آبنبات پيچيده در سلفون‌های رنگی نيست، ممكن است پيشنهاد سكوت به ياد معشوقه‌ی هنرمند راس ليكاک كه بر اثر بيماری ايدز در گذشته است، باشد.

در برداشت تمثيلی، از مخاطبان دعوت شده تا با برداشتن و خوردن آبنبات‌ها يادِ راس را زنده نگه دارند. پس از كم شدن تعداد آبنبات‌ها، مسئولان موزه آبنبات‌هاى مشابه‌اى را جايگزين می‌كنند تا وزن تقريبی اثر حدود ٧٥ كيلوگرم بماند كه وزن ايده‌آل بدن راس بوده است.

ما معمولا دو فرضيه به عنوان مخاطب داريم. اول، دوام متريال مجسمه و ديگر به شكل مجسمه در موزه يا مكانی كه از آن محافظت می‌كند. در اينجا هردوى اين فرضيات به طرز انديشمندانه‌اى به پرسش گرفته شده‌اند.

اين اثر هر روز در حال تغيير است. وقتی آبنباتی برداشته می‌شود، تعدادی اضافه می‌شوند. ناپايداری زندگی در اين چرخه‌ی ثابت به ما يادآوری می‌شود.

اما اين برداشت فقط يكي از ميان تمام برداشت‌های ممكن است. بايد تعادل بين پذيرش كوركورانه‌ای كه به ما گفته می‌شود و نگاه منتقدانه و برداشت آزاد برای خودمان را برقرار كنيم.

The Elements of sculpture/ The object/ page 18

.

بام مجسمه سازی
دبیر: فرزانه حسینی