بنویس تا بماند
جنی هولزر (Jenny Holzer)، بیست و نهم جولای 1950 در گالیپوس اوهایو متولد شد. او که دانش‌آموخته دانشگاه اوهایو (1972) و مدرسه هنر و طراحی رودآیلند (1975) است، در سال 1993 از دانشگاه اوهایو دکترای افتخاری دریافت کرد. این هنرمند آمریکایی عمدتا با پروژه‌های هنری عمومی مبتنی بر نوشتار شناخته می شود. او با کاوش در مورد نحوه به‌کارگیری زبان به مثابه عمومی‌ترین رسانه ارتباطی و همچنین ابزاری برای پنهان کاری و نظارت، کار خود را پیش برده است.
او از ابزار، مواد و رسانه‌های مختلفی همچون دیوارنوشته‌ها، نورافکن، رشته‌های نور، انواع لامپ و غیره استفاده کرده و به شکلی ساده و صریح پیام خود را اعلام می‌نماید. او می‌گوید: «من از زبان استفاده كردم زیرا می‌خواستم محتوایی را ارائه دهم كه همه مردم و نه لزوما اهالی عالم هنر، به سادگی آن را بفهمند.» دو اثر مشهور او، “سو استفاده از قدرت به هیچ وجه تعجب‌آور نیست” و”مرا از آنچه می‌خواهم محافظت كن” در نیویورك و بعد در شیکاگو و واشنگتن ارائه شدند. آثاری از این دست که دارای مضامین اجتماعی و عمومی چون مصرف‌گرایی، بیماری و مرگ و غیره هستند، با بیان صریح در قالب جملات ساده، بسیار تاثیرگذار بوده و اغلب مردم را برانگیخته است.
جنی هولزر با استفاده قالب‌‌هایی همچون بیلبوردها، به فضای تبلیغات نفوذ کرده و به زعم بسیاری، مناسبات تبلیغات عمومی را به چالش کشیده و تخریب کرده است. او نوشته‌های خود را که عنوان کلی “حقیقت‌گرایی” بر آن نهاده، روی سنگ حکاکی کرده و آن را به عنوان میز و نیمکت در پارک‌ها نهاده، با استفاده از لامپ‌های ال‌ای‌دی روی سطوح بزرگی در نمای ساختمان‌ها قرار داده، با نور زنون بر دیوارها و کف خیابان‌ها تابانیده و همچنین به سادگی روی کاغد نوشته و چاپ کرده و بر در و دیوارهای شهر چسبانیده است.
هولزر در سال 2004، چند ماه پس از حمله آمریکا و انگلیس به عراق، بر اساس مطالعه برخی اسناد طبقه‌بندی نشده دولتی، نقاشی‌هایی با عنوان “فوق محرمانه” کشید که بازسازی مدارک سانسورشده را نمایش می‌دهند
بخشی از این نوشته‌ها با موضوع روابط انسانی را روی پوست تن خود و دیگران نوشته و در قالب عکس ارائه کرده است. چنین است که او ساز و کار واقعیت و نسبت آن با زبان و رسانه را بازتعریف می‌کند و مخاطب را به شکلی ملموس درگیر می‌کند.کار هولزر که با جنبش هنر فمینیستی نیز همسویی دارد، بحث‌های بسیاری را برانگیخته و بی‌عدالتی اجتماعی و سیاسی را هدف قرار داده است. هولزر هنرمندی مداخله‌گر است که حوزه عمومی شهر را بستر کار می‌داند و با استفاده از زبان، تجارب فردی و جمعی از مناسبات قدرت را مطرح کرده و سبب ایجاد حساسیت و تنش شدیدی در حوزه‌های مختلف عواطف و آگاهی جمعی شده است.
هولزر در سال 2004، چند ماه پس از حمله آمریکا و انگلیس به عراق، بر اساس مطالعه برخی اسناد طبقه‌بندی نشده دولتی، نقاشی‌هایی با عنوان “فوق محرمانه” کشید که بازسازی مدارک سانسورشده را نمایش می‌دهند و گویی مسیر جنگ را از منظری دیگر در مقابل بیننده قرار می‌دهند. در بخشی از این نقاشی‌ها اشعار و قطعات ادبی کوتاهی گنجانده شده که به رنج ناشی از شکنجه زندانیان سیاسی می‌پردازد. مجموعه “نقاشی‌های غباری” که با صداهایی همچون دستگاه خردکن همراه است و خاطرات و اعترافات برخی زندانیان جنگ نیز در آن هست، بخش دیگری از همین مجموعه است. پس از آن و در سال‌های اخیر، هولزر در نقاشی‌هایی با گرایش به فرم‌های اکسپرسیونیسم انتزاعی و سوپرماتیسم، همچنان مضامین مرتبط با رابطه هنر و سیاست را موضوع کار خود قرار داده است.
#بام_رسانه های_نو
دبیر: نرگس مرندی
نویسنده: بهار وفایی
تصاویر:
برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.
شرکت نگاه روشن پارس حامی پشت‌بام
