“تذهیب” با معنای “طلاکاری”
“تذهیب” با معنای “طلاکاری”، به فن “نگارگری تزیینی بر روی اوراق” اطلاق می‌شود. این واژه عربی، در فارسی دخیل شده است. “تَذهِیب”، اسم مصدر ثلاثی مزید، در باب تفعیل است. فعل ماضی متعدی “ذَهَّبَ”، در همین باب، دارای معنی “زراندود کردن” است. فعل ماضی لازم ثلاثی مجرد “ذَهِبَ”، از همین ریشه و دارای معنی “به معدن طلا رسیدن و سر از پا نشناختن” است. مصدر ثلاثی مجرد این ریشه، “ذَهَب”، با معنی “طلا” یا همان “زر” (در صورت اسمی) است. این اسم مذکر با اضافه کردن “ة” یا همان “تای تانیث”، مونث می‌شود.
“زرنگاری”، معادل فارسیِ “تذهیب”
در نهایت ریشه “تذهیب”، سه‌تایی “ذه‌ب” است. به نظر نگارنده و با توجه به معنا و ریشه این واژه، می‌توان “زرنگاری” را به جای “تذهیب” به کار برد. هرچند “زرنگاری” کل کارکرد واژه را نمی‌پوشاند (با توجه به اینکه بسیاری از مواد اولیه استفاده شده، طلا یا ترکیبات آن نبوده و نیستند) ولی شکل آشنای آن، بکارگیری و جایگزین شدنش را آسان‌تر می‌کند.
#بام_واژه_شناسی
دبیر: فرهنگ پارسی‌کیا
اخبار هنرهای تجسمی را در پشت بام پیگیری کنید.
برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.
گروه معماری کارند حامی شماره پنجم پشت‌بام
