صدای عکس‌ها
بیل برانت یکی از نمایندگان برجسته عکاسی قرن بیستم بود که با استفاده از عناصر بصری، حال و هوای خاصی را به بیننده منتقل می‌کرد. او به‌واسطه تقسیم بندی لایه‌های تصویری (فورگراند، میدگراند، بک‌گراند) تاثیر عمیقی بر ببینده می‌گذارد.
در یکی از آشناترین عکس‌هایش، در لایه فورگراند، نمای بزرگی از گوش انسان جای گرفته و در لایه میانی، سنگ‌ریزه و شن‌هایستاره دِژم خویو در لایه انتهایی، صخره و آسمان قرار دارد. گویی او به‌واسطه این ترکیب‌بندی شهودی، به‌طور ناخوآگاه در گوش بینندگان صدای محیط را نجوا می‌کند. در اینجا عکاسی از فرم صامت خارج شده و به تصویری ناطق در دستان او بدل شده است. بیل برانت، در سال ۱۹۰۴ میلادی در لندن متولد شد. او دوران جوانی خود را در آلمان وسوییس سپری کرد و در ۱۹۲۹ به کارآموزی در عکاسخانه من ری پرداخت و به مکتب نوین عکاسی فرانسه که مورد قبول عکاسی سوررئالیسم بود، گرایش پیدا کرد.
همدردی و بی‌طرفی همراه با آرامش
من ری تا پیش از شروع جنگ دوم جهانی، درباره اقشار مختلف اجتماعی در نظام طبقاتی انگلستان تحقیق می‌کرد.
برانت برای تقویت محتوای حزن‌آلود این گزارش، در روند ظهور و چاپ عکس‌ها، سیاهی‌های پرمایه و عمیقی روی آن‌ها پدیدآورد. این تصاویر شگفت‌انگیز، همدردی و بی‌طرفی همراه با آرامش را نشان می‌دهند.
در طی دوران جنگ دوم جهانی، از ساختمان‌ها و مردمی که از بیم حملات هوایی به پناهگاه‌ها و زیرزمین و تونل مترو پناه برده بودند، با زمان نوردهی طولانی (۲۰ الی ۳۰ دقیقه) عکاسی کرد. در سال ۱۹۴۲، گزارش این عکس‌ها در مجله لیلیپوت منتشر شد.
مجموعه‌ای از تک چهره‌های هنرمندان
من ری منظره‌های زیبایی را در سال ۱۹۴۰ ثبت کرد که برخی از آن‌ها در داستان امیلی برونته با عنوان بلندی‌های بادگیر توصیف شده است. این عکس‌ها که در دل زمستان عکاسی شده‌اند، علاوه بر مهارت برانت در محاسبه زمان نوردهی، با به تصویر کشیدن آسمانی طوفانی، مراتع یخ‌زده و فضایی مشوش، همان تنش‌های رمان امیلی برونته را نیز نشان می‌دهند. او مجموعه بزرگی از تک چهره‌های شاعران، نویسندگان و هنرمندان معاصر خود گرفت. برانت همواره مدل‌های خود را در محیطی قرار می‌داد که تداعی‌گر آثار یا سبک زندگی‌شان باشد؛ همچون پرتره فرانسیس بیکن. او به عکاسی از بدن برهنه نیز پرداخت؛ در ابتدا با دوربین قدیمی کداک، اما بعد مدل‌های خود را به ساحل دریا برد و با استفاده از دوربین هاسلبلاد، موفق شد شکل بدن آن‌ها را به صورتی موزون با محیط تلفیق کند.
منابع:
سارکوفسکی، جان (۲۰۰۱)، نگاهی به عکس ها، فرشید آذرنگ، ، قم، چاپ گلها.
کو، برایان (۲۰۱۵)، عکاسان بزرگ جهان، پیروزسیار، تهران، نشر نی.
.
#بام_عکاسی
دبیر: فاطمه پزشکی
تصاویر:
اخبار هنرهای تجسمی را در پشت بام پیگیری کنید.
برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.
