بام‌ نگر/ رنه ریکار

44

به بهانه زادروز رنه ریکار

رنه ریکارد، شاعر، نقاش، بازیگر و منتقد آمریکایی، بیست و سوم جولای 1946 در بوستون متولد شد. در نوجوانی ، زادگاه خود به ماساچوست رفت. در هجده سالگی به شهر نیویورک رفت و با اندی وارهول آشنا شد در برخی فیلم‌های وی، مانند دختران آشپزخانه و چلسی و همچنین فیلم‌های بسیاری دیگر از کارگردانان جوان مستقل ظاهر شد. ریكارد همچنین به همراه جان واكارو و چارلز لودلام یكی از بنیان‌گزاران بنیاد تئاتر مسخره بود. کارهای او در نشریات تاثیرگذار ادبی، هنری و مردمی منتشر شده است. در سال 1979 بنیاد هنری دیا مجموعه اشعار رنه ریکارد را منتشر کرد؛ کتابی که با برخی عکس‌های نن گلدین همراه شده بود. در دهه هشتاد میلادی، با ترکیب نقاشی و نوشتار به صف هنرمندان پسامدرن پیوست. در اواخر این دهه، ریكارد شروع به گسترش شعرهای خود به نقاشی كرد. گاهی مستقیماً روی چاپ‌های عتیقه یا نقاشی‌های پیدا شده نقاشی می‌کرد.

اوایل دهه هشتاد، ریکارد یکی از افراد اصلی صحنه هنری نیویورک بود؛ نه تنها به عنوان یک هنرمند برجسته، بلکه به عنوان یک منتقد

رنه ریكارد هنر نقاشی و شعر را نه به عنوان رسانه‌های جداگانه، بلكه به عنوان شیوه‌های بیان همراه و هم‌زیست می‌نگریست. نوشتار با دست‌خط هنرمند روی نقاشی‌های او می‌نشیند و شعر و نقاشی به هم می‌آمیزند. شعرهای اعتراف‌آمیز و دست نوشته‌های ریکارد تقریباً همیشه با امضای بسیار بزرگ او در نقاشی همراه است. اوایل دهه هشتاد، ریکارد یکی از افراد اصلی صحنه هنری نیویورک بود؛ نه تنها به عنوان یک هنرمند برجسته، بلکه به عنوان یک منتقد. او با نوشتن مقالاتی روشنگرانه و شاعرانه برای مجله آرت‌فروم، توجه خود را به هنرمندان نوظهور را نشان داد؛ او مقالات و یادداشت‌هایی درباره هنرمندانی جون جولیان شنابل و الکس کاتز نوشت. مهم‌ترین مقاله در مورد ژان میشل باسكیت در زمان، نوشته رنه ریکارد است؛ “کودک درخشان” به شروع کار اعتبار بخشید. رنه ریکارد اول فوریه 2014 در شهر نیویورک درگذشت.
#بام_نگر
تصاویر:

برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.
شرکت نگاه روشن پارس حامی پشت‌بام

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن logo.gif است

پشت‌باممشاهده نوشته ها

Avatar for پشت‌بام

«پشت بام»، فصلنامه‌ی فرهنگی هنری

امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد.