یاواچف کریستو هنرمند مفهومی-محیطی دیروز سی و یکم می، در نیویورک درگذشت.
یاواچف کریستو به همراه ژان کلود بیش از پنج دهه بسته‌بندی بناهای تاریخی فرهنگی و اشیا دیگری
نظیر اتومبیل را طراحی و اجرا کردند و نقشی بی‌تبدیل در ترویج هنر محیطی بین عموم مردم داشتند.
ایده بسته‌بندی کردن هر چیز؛ از یک چتر و صندلی گرفته تا جاده، صخره یا ساختمان، تلاشی مشترک از سوی من
و همسرم برای “فهم بیشتر پدیده‌ها” بود. پیشینه آن به سال 1961 برمیگردد؛ زمانی که من در پاریس اقامت داشتم.
آن زمان توجهم سخت معطوف به بسته‌یندی یک بنای عمومی شد. قبل از آن در سال 1958 تجربه بسته‌بندی
اشیا کوچک مثل کفش یا تلفن را از سر گذرانده بودم. در زمان زندگی در پاریس پیش خودم تصاویر اشیا و عناصر
اطراف را در حالتی غیر از آنچه می‌بینیم، مجسم می‌کردم.
هنر مفهومی-محیطی
این نحوه دیدن، دریافتی تازه از حس مکان و زمان به من می‌داد. آن سال یک فوتومونتاژ از ساختمانی بسته‌بندی
شده تهیه کردم. اشیا بسته بندی شده؛ وجهی دوگانه پیدا می‌کنند. یک وجه نادیدنی و پنهان و یک وجهه عیان
و پیدا. کسی که مطابق یک شی بسته‌بندی شده قرار می‌گیرد؛ از یک سو مجذوب ظاهر آن می‌شود و از سوی دیگر
کنجکاو و نسبت به اینکه درون این فضای بسته‌بندی شده چه جیزی هست؟ در واقع آبژه و شی که بسته‌بندی
می‌شود هویت تازه‌یی نسبت به قبل پیدا می‌کند.
این احساس ریشه‌اش به جوانی‌ام برمیگردد؛ به زمانی‌که در چک با سیستم ایزوله (جداسازی) فرهنگی روبرو
بودیم. از جانب دیگر بعد از مهاجرت از صوفیه و پراک به کشورهای دیگر، برای چندین سال مدام با تنهایی، بی‌خانمانی
و حس از دست دادن دست و پنجه نرم می‌کردم. فکر می‌کنم همه اینها در رسیدن به ایده تغییر در اشیا بی‌تاثیر نبود.
ابتدا متعجب من را نگاه کرد؛ با اینحال بعد از شنیدن توضیحاتم به سرعت با من همراه شد و
این همراهی تا پایان زندگی‌اش ادامه یافت.
اخبار هنرهای تجسمی را در پشت بام پیگیری کنید.
جهت بازدید و خرید اثار هنری به بخش حراج ماه گالری دنا مراجعه فرمایید.
