از رسمالخط فارسی تا سقاخانه؛ بخشی از گفتوگوی فرشید پارسیکیا با رضا عابدینی پیرامون «مکتب سقاخانه»
نظر شما درباره ایرانیزه کردن هنر چیست؟
اولا اینکه به نظر من ایرانیزه کردن، یک چیز خندهدار و بیمعنی است. شما فرض کنید که صورت ظاهر مکتبی که در جای دیگری و در یک زمینه فرهنگی دیگر شکل گرفته را به ایران بیاورید و برایش مابهازاهای ایرانی پیدا کنید. به نظرم بیمعنی است. مشکل اصلی ما این است. البته امروز موضوع بحث ما سقاخانه است ولی آن چیزی که میتواند مساله اساسی باشد این است که یک مکتبی به خودی خود از درون فضاهای یک فرهنگ و با پیشینههای تاریخی خودش در میآید، نه اینکه یک کپی یا یک ترجمه یا حتی فهم درست از یک مکتب دیگر بیرون از ایران باشد. ما اصلا شرایطش را اینجا نداریم. ما نه کشوری بودیم که انقلاب صنعتی در آن اتفاق افتاده باشد نه رشد صنعتی داشتیم. همه ما هم میدانیم که تمام اتفاقها هم به خاطر رونق مالی بوده است که با فروش نفت در آن سالها درست شده است. از نظر من اشکالی هم ندارد. همهاش هم افتخارات امروز مملکت ما است در مقایسه با کشورهایی که شرایط مشابه ما را دارند.
متن کامل گفتوگو را در شماره اول نشریه پشتبام بخوانید.
عکسها از حمید جانیپور