نام انگلیسی Font با معنی “قلم” یا “فونت” از fonte فرانسوی میانه با همین معنی گرفته شده است
نام انگلیسی Font با معنی “قلم” یا “فونت” از fonte فرانسوی میانه با همین معنی گرفته شده است که خود صفت مفعولی گذشته مونث فعل fondre با معانی اصلی “گداختن” و “ذوب کردن” است. در واقع Font به معنی “ریخته‌گری شده” است که به اجزای اولیه حروفچینی دستی اشاره دارد؛ قطعاتی از آلیاژهای سرب (به همراه آنتیموان، قلع و مس) که به راحتی ذوب و ریخته‌گری می‌شوند. فعل fondre با همین صورت در فرانسوی باستان نیز موجود است و همان معنی را دارد. واژه اخیر از fundere لاتینی با همان معنی گرفته شده است که خود اسم مصدر معلوم و حال روی fundō لاتینی به معنی “ریخته‌گری می‌کنم” است.
این فعل از hundō* رومیایی نخستین آمده است که خود صورت جدیدتر xundō* در همین زبان است. هر دو واژه اخیر همان معنی fundō لاتینی را دارند و از ǵʰunédti* هند و اروپایی نخستین با گونه مشابه ǵʰundénti* گرفته شده‌اند که دارای معنی “می‌ریزم” است و از ریشه -ǵʰewd* با معنی “ریختن”. ریشه اخیر، صورت افزوده -ǵʰew* با همان معنی است. از این ریشه، واژه‌های متعددی در خانواده زبان‌های هند و ایرانی، رومیایی، هلنی، آلبانیایی، ارمنی و تخاری داریم. مثلا واژه‌های ձեւ (jew) ارمنی باستان، χείω (kheíō) یونانی باستان و होम (hóma) سنسکریت از همین ریشه هستند.
با توجه به معنا و کاربرد فعلی Font، واژه پرکاربرد “قلم” بهترین جایگزین برای این واژه بوده و هست.
#بام_واژه‌شناسی
دبیر: فرهنگ پارسی‌کیا
