هنر دلالان
واقعیت دنیای هنر امروز این است که کمتر از یک درصد هنرمندان در آن، به کمک دلالان و گالری‌های معروف، به رأس هرم بازار هنر می‌رسند. بیشتر هنرمندان تلاش می‌کنند تا توسط گالری‌های معمولی‌تر نمایندگی شوند و به این رضایت می‌دهند. هنرمندان تازه‌کار باید سلسله مراتبی سنتی را بگذرانند تا توسط یک گالری نمایندگی شوند. معمولا اولین نمایشگاه یک هنرمند در آتلیه‌ای که آثار در آن تولید شده‌اند یا فضایی کوچک با مدیریت هنرمندان برگزار و از مجموعه‌داران و دلالان برای بازدید دعوت می‌شود. هنرمند صبر می‌کند تا توسط یک دلال متوسط، که فکر می‌کند آثار با اقبال روبه‌رو خواهند شد، کشف شود.
معرفی هنرمندان به مجموعه‌داران و کیوریتورها توسط دلالان متوسط
دلالان متوسط یک پله پایین‌تر از دلالان برند (تثبیت‌شده) قرار دارند و به عنوان کلیدداران دنیای هنر معاصر نقش‌آفرینی می‌کنند. این افراد تصمیم می‌گیرند که چه کسانی نمایشگاه داشته باشند و چه کسانی نه! هر دلال متوسط بین 15 تا 25 هنرمند را نمایندگی می‌کند و معمولا هر 18 ماه برای آن‌ها نمایشگاه‌های تک‌نفره یا دونفره برگزار می‌کند. دلال نمایشگاه را برگزار می‌کند و سعی می‌کند هنرمندان را به مجموعه‌داران، نویسندگان حیطه هنر و کیوریتورهای موزه‌ها بشناساند.
گالری و دلال، خطر ضرر مالی در دو تا سه نمایشگاه اول هنرمند را می‌پذیرد
اولین نمایشگاه یک هنرمند با همکاری یک دلال رده متوسط سکوی پرتاب او برای ورود به عالم و بازار هنر جدی است. در همین گالری‌های متوسط است که آثار هنرمند برای اولین بار توسط مجموعه‌داران جدی دیده و خریده می‌شود. گالری و دلال خطر ضرر مالی در دو تا سه نمایشگاه اول هنرمند را می‌پذیرد، اما تصور می‌کند که در نمایشگاه‌های بعدی و با فروش متعاقب آثار در بازار ثانویه این ضرر جبران شود. اگر نمایشگاه‌های هنرمند در گالری موفق بود، بعدا در آرت‌فرهای کم اهمیت، و سپس در گالری‌های رده متوسط دیگر شهرها نمایش داده می‌شوند. بعد از این، آثار در مجلات هنری توصیف و نقد می‌شوند.
تحمیل سلیقه بازار به هنرمند اصلی‌ترین چالش پیش روی یک هنرمند
علاوه بر مبلغ و درصد کمیسیون، که بحث اصلی بین هنرمند و دلال است، کارهای سفارشی و تحمیل سلیقه بازار به هنرمند اصلی‌ترین چالش پیش روی یک هنرمند در مواجهه با بازار هنر است. منعطف کردن خلاقیت هنرمند به سمتی که بازار می‌خواهد منجر به بی‌اعتمادی هنرمند به دلال می‌شود. نهایتا هنرمندان و دلالان مدام مشغول بازنگری رابطه‌شان هستند، چرا که این رابطه شامل نقش‌های مختلفی از جمله سرمایه‌گذار، کارگزار، مشاور و دوست است.
دلالان و گالری‌ها به سراغ هنرمندانی می‌روند که در آینده مشتری داشته باشند
از جمع‌بندی مطالب فوق این‌گونه برمی‌آید که کل فرآیند معروف شدن یک هنرمند و ورود او به بازار هنر از پیش مشخص است. نقش اصلی هنرمند در گام‌های اولیه و تحت تاثیر قرار دادن گالری‌ها و دلالان و متقاعد کردن آن‌ها برای نمایندگی آثارش است. هرچند که برای تحت تاثیر قرار دادن آن‌ها نیز باید نیم‌نگاهی به سلیقه غالب بازار هنر داشته باشد، چون در نهایت دلالان و گالری‌ها به سراغ هنرمندانی می‌روند که در آینده مشتری داشته باشند.
منبع: تامپسون، دن (1398)، کوسه شکم پر 12 میلیون دلاری، اشکان زهرائی، تهران، نشر بیدگل، چاپ اول.
www.newyorker.com
پی‌نوشت: در سال 1990، دیمین هرست به همراه یکی از دوستانش به نام کارل فریدمن، یک سال پس از فارغ‌التحصیلی نمایشگاهی با عنوان «قمارباز» در یک کارخانه متروکه برگزار کرد. چارلز ساچی از این نمایشگاه بازدید کرد و تحت تاثیر چیدمان «یک هزار سال» دیمین هرست قرار گرفت. این اثر که نمایشی از زندگی و مرگ است، شامل دو ویترین شیشه‌ای به هم پیوسته بود. در یک ویترین، مگس‌ها از تخم بیرون می‌آیند و به ویترین دوم وارد می‌شوند. سر یک گاو (در حال پوسیدن) در ویترین دوم قرار دارد. ساچی این چیدمان را خرید و به هرست پیشنهاد کرد روی آثار بعدی‌اش سرمایه‌گذاری کند. تصاویر از این اثر انتخاب شده‌اند.
#بام_اقتصاد_هنر
دبیر: هژیر کهریزی
تصاویر:
برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.
شرکت نگاه روشن پارس حامی پشت‌بام
