سیّد کاوه تقوی شیرازی، مشهور به کاوه گلستان
«من میخواهم صحنههایی را به تو نشان دهم که مثل سیلی به صورتت بخورد و امنیت تو را خدشهدار کند و به خطر بیندازد. میتوانی نگاه نکنی، میتوانی خاموش کنی، میتوانی هویت خود را پنهان کنی، مثل قاتلها، اما نمیتوانی جلوی حقیقت را بگیری، هیچ کس نمیتواند.»
سیّد کاوه تقوی شیرازی، مشهور به کاوه گلستان، ۱۷ تیر ۱۳۲۹ خورشیدی در آبادان به دنیا آمد و ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ خورشیدی در سلیمانیه عراق و در جریان حمله آمریکا به این کشور کشته شد. او فصل جدیدی در عکاسی مطبوعاتی ایران گشود، نگاهش انسانی، حساس و عاطفی بود. به عکسهایش که بنگری قصههایشان را آغاز میشود، قصههایی که خواب از چشمانت میربایند.
عکاسی از منطقه شهر نو
عکاسی حرفهای را در سال 1350-51 با اولین ماموریت مطبوعاتیاش که تهیه عکس و گزارش در ایرلند شمالی بود شروع کرد. در ۱۳۵۸ برای عکسهای انقلاب موفق به دریافت جایزه «رابرت کاپا» شد. علاوه بر این، او مجموعههای مهمی از جمله «شهرنو»، «کارگران» و «مجنون» نیز دارد. مجموعه شهرنو تنها مستندات تصویری از جایی به نام قلعه هستند؛ دیواری نمادین برای ایزوله کردن و در نهایت نادیده گرفتن این بخش از جامعه.
کاوه گلستان که بدون مجوز عکاسی وارد این منطقه شده بود، به بهانه گرفتن عکس پرسنلی برای کلاسهای سوادآموزی و از راه مددکارهای اجتماعی، توانست از ساکنان این محل عکاسی کند. این عکسها، اسنپشات نبودند و در پس هرعکس قصه و ماجرایی از روزگار تلخ و پر محنت این زنان نهفته بود.
اختصاص بخشی دائمی در موزه تیت مدرن لندن برای اولین بار به یک هنرمند ایرانی
موزه تیت مدرن لندن در یکی از بخشهای دائمی خود با عنوان «هنرمند و جامعه» ۲۰ عکس از مجموعه «روسپی» کاوه گلستان را به مدت یک سال از آگوست ۲۰۱۷ به نمایش درآورد. این نخستین بار بود که این موزه بخشی دائمی را به یک هنرمند ایرانی اختصاص داد. آنچه بازدید از این نمایشگاه را تجربهای متفاوت میکند، ارائه همزمان گزارشهای گلستان در روزنامه، صفحههایی از دفتر یادداشت شخصی او و برگههای کانتکت عکسها بود که مخاطب را به درک بهتر آثار او در بستر جامعه میرساند.
«من کاوه هستم. کاوه گلستان. عکاس نه بالا و نه پایین. فقط برای ثبت حقیقت به دنیا آمدهام.»
به عقیده هنگامه گلستان، همسر وی، کاوه گلستان در مواجهه با موضوعات، یک عکاس سنتشکن بود و همیشه سعی داشت زاویهها و حسهایی نو را درباره موضوعات کشف کند. منظور شیوه گرفتن و زاویه عکس نیست، بلکه نشان دادن زاویه دیدی است که شاید کس دیگری هیچوقت با این دید به موضوع نگاه نکرده بود. به طور کلی نگاه کاوه در هر موردی مخصوص خودش بود. هیچ دیدگاه پیچیده و عجیب و غریبی نداشت و گاهی آنقدر ساده و عین حقیقت بود که به فکر میافتادی چرا قبلا به این موضوع اینطوری نگاه نکردهای و این شاید منطقیترین راه نگاه کردن به یک موضوع است. چنانکه خودش گفته: «من کاوه هستم. کاوه گلستان. عکاس نه بالا و نه پایین. فقط برای ثبت حقیقت به دنیا آمدهام.»
#بام_عکاسی
دبیر: فاطمه پزشکی
منابع:
Akkasee.com
Iran.ir
Faradeed.ir
BBC.co
تصاویر:
اخبار هنرهای تجسمی را در پشت بام پیگیری کنید.
برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.