حراجی‌های تثبیت ‌شده

50

حراجی‌های تثبیت ‌شده

در ماه می 2007، حراجی‌های کریستیز و ساتبیز نیویورک دو رکورد جدید ثبت کردند. مجموع فروش 65 اثر فروخته شده در حراج ساتبیز حدود 255 میلیون دلار بود و روز بعد مجموع فروش کریستیز برای 26 هنرمند به 385 میلیون دلار رسید. مجموع فروش این دو حراج مبلغی معادل 640 میلیون دلار شد.
چگونه است که این اعداد و ارقام فقط در چنین حراجی‌هایی دیده می‌شود!؟ مدیر حراج ساتبیز، توبایاس مایر، برای اثر «مرکز سفید» روتکو مبلغ 46 میلیون دلار را به دیوید راکفلر، فروشنده اثر، ضمانت داده بود. این مبلغ در آن تاریخ بیش از دو برابر رکورد فروش قبلی آثار روتکو بود. به دنبال درز این خبر به بازار هنر و بازتاب آن در روزنامه نیویورک تایمز و تبلیغ و بازازیابی گسترده، نهایتا این اثر روتکو در چند دقیقه به مبلغ 72 میلیون دلار به فروش رفت و سودی 18 میلیون دلاری را عاید ساتبیز کرد.

«پول هیچ معنایی نداره… اثر خوبیه، اما کل بازار هنر دچار جنون شده.»

آنجلا وستواتر از گالری وستواتر نیویورک در مورد قیمت فروش گفت: «پول هیچ معنایی نداره… اثر خوبیه، اما کل بازار هنر دچار جنون شده.» حتی قاعده خود توبایاس مایر هم در این حراج نقض شد. مایر بر این عقیده بود که قیمت آثار هنری، که خارج از دنیای هنر احمقانه به چشم می‌آید، در واقع باید بر مبنای قیمت یک آپارتمان عالی در نیویورک تعیین شود! اما در آن زمان هم هیچ‌کس نمی‌توانست یک آپارتمان 72 میلیون دلاری را تصور کند.
در حراج کریستیز، اثری از جف کونز با عنوان «مدل جدید جاروبرقی شامپویی اعلای هوور» به قیمت تقریبا دو میلیون دلار به فروش رفت. این اثر شامل یک جاروبرقی بود که در زیر آن تعدادی لامپ فلورسنت قرار گرفته بود. کاتالوگ حراج اثر را به این شکل معرفی کرده بود: «این اثر به طبقات اجتماعی و نقش‌های جنسیتی و در عین حال مصرف‌گرایی می‌پردازد.»

بازار هنر معاصر آثار را به کالاهایی برای مصرف بدل می‌کند

در کنار آثار تثبیت‌شده در دنیای هنر، بخش عمده‌ای از آثار معاصر نیز در این حراج‌ها فروش می‌رود که تضمینی بر ارزش روزافزون آن‌ها در آینده نیست. کافی است نگاهی به کاتالوگ حراج عصرگاهی ده سال پیش کریستیز یا ساتبیز بیندازید، خواهید دید که آثار نیمی از هنرمندان آن حراج‌ها دیگر در حراجی‌های عصرگاهی دیده نمی‌شوند. شاید ابهام موجود در این فرآیند را این‌گونه بتوان تشریح کرد که بازار هنر معاصر آثار را به کالاهایی برای مصرف بدل می‌کند، فارغ از این‌که ارزش این کالاها در آینده افزون شود و یا تاریخ انقضایشان سر برسد.

منبع: تامپسون، دن (1398)، کوسه شکم پر 12 میلیون دلاری، اشکان زهرائی، تهران، نشر بیدگل.
www.artmarketmag.com
تصویر اول: تابلو White Center اثر روتکو
تصویر دوم: New Hoover, Deluxe Shampoo Polisher اثر جف کونز
تصویر سوم: Green Car Crash اثر اندی وارهول که به قیمت نزدیک 72 میلیون دلار به فروش رفت
تصویر چهارم: Lullaby Winter اثر دیمین هرست، یک قفسه دارو است که به قیمت بیش از 7 میلیون دلار به فروش رفت
تصویر پنجم: No-One Leaves اثر جیم هاجز به قیمت 960 هزار دلار به فروش رفت

#بام_اقتصاد_هنر
دبیر: هژیر کهریزی

تصاویر:

گروه معماری کارند حامی شماره پنجم پشت‌بام
اخبار هنر‌های تجسمی را در پشت بام پیگیری کنید.
برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.

هژیر کهریزیمشاهده نوشته ها

Avatar for هژیر کهریزی

دبیر بام اقتصاد هنر

امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد.