«سکوت زمین»
نمایشگاه آثار ندا جلیلی با عنوان «سکوت زمین» در گالری ویستا به نوعی عکسبرداری هوایی است؛ یکی از کارکردهای این نوع عکسبرداری، شناسایی معضلات بافت زمین و حفاظت از محیط زیست است. نقاشیهای برجسته جلیلی برآمده از تصاویر واقعی از عوارض و خصوصیات ظاهری سطح زمین هستند که در پی تخریب ناشی از فعالیتهای انسانی به وجود آمدهاند. تقسیمبندیهای هندسی که یادآور زمینهای کشاورزی و یا نقشههای شهری هستند، ترکهای پی در پی ناشی از خشکی زمین، وجود چند لاشه در حال تجزیه حیوانات، از عناصر تشکیلدهنده این نقشبرجستهها هستند. حضور جنینی گرفتار در شورهزارهای نمکی نیز، خبر از آینده نه چندان دور پایان حیات آدمی میدهد.
رفتار بیرحمانه انسان با طبیعت
آثار ندا جلیلی، نمایانگر رفتار بیرحمانه انسان با طبیعت و (به شکل مشخص آن) آب است. جلیلی با ارایه این آثار به گفتوگویی مستقیم با مخاطب نشسته؛ بیپرده و به دور از لفافه، تصویر آینده زمین زیرپای ما را نشان میدهد. انتخاب زاویه دید از بالا برای ارایه این آثار، در حکم نگاه بیرونی شخصی است، خارج از موضوع؛ کسی که زوایای گستردهتری از مسئله را میبیند و اشراف بیشتری به وقایع دارد و در نتیجه، دقیقتر پی به عمق فاجعه میبرد، هرچند گمان نمیکنم انتخاب این زاویه دید برای ارایه نقشبرجستهها، با چنین نگاهی باشد، گویی بیشتر همان تاثیرات عکسبرداریهای هوایی را تداعی میکند.
دایره بودن اغلب آثار
دایره بودن اغلب آثار، با وجود سیالیت فرم دایره و خط منحنی، در تضادی با محتوای نقشبرجستهها و خطوط تند و شکسته ترکها، قرار دارد. از فاصله دورتر که آثار را میبینیم، دایره بودن بوم، از بیرحمی اثر کم میکند. در اینجا بستر دایرهای را تنها به گرد بودن زمین میتوان توجیه کرد. البته که در مورد اسکلتهای فانتزی و کارتونی ماهیهای ریزی که در برخی آثار تصویر شدهاند هم میتوان چنین نقدی را وارد کرد که از تندی و خشونت موضوع کاسته است. این آثار که با ترکیب مواد مختلف ساخته شدهاند، بازنمایی شورهزارهایی هستند که پیشتر در شکل ایدهآلش، دارای حیات و اکوسیستمی زنده بودهاند. شورهزارهای سپیدی که رنگشان اینجا نه در مفهوم پاکی و سلامتی، که از قضا خبر از آلودگی و نابودی میدهد.
#بام_گردی
دبیر: محمد شمس
تصاویر:
اخبار هنرهای تجسمی را در پشت بام پیگیری کنید.
برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.
گروه معماری کارند حامی شماره پنجم پشتبام