هفت پرده سرگردانی، نمایشگاه نقاشی نجوا عرفانی
هفت پرده سرگردانی، نمایشگاه نقاشی نجوا عرفانی در
گالری هما برگزار شد. ویژگی اصلی خیالی سازی، دارا بودن
عناصر خیالی در فضایی منسجم است. فضایی که منطق و
قوانین خاصخود را دارد و متفاوت با منطق عادی است. در
نمایشگاه”هفت پرده سرگردانی” با آثاری مواجهیم که وهم
و خیالاز مولفه‌های شکل‌گیری آن است. این دو اصل در فرآیند
تولید آثاراز ابتدا تا انتهای کار دخیل هستند. نقاشی‌های
نجوا عرفانیدر این نمایشگاه، ترکیب شلوغی از حضور موجودات
عجیبدر هیبتی انسانی هستند؛ در اصل با حیواناتی روبه‌رو
هستیم که به برخی از آن‌ها شخصیت انسانی
(به لحاظ فیزیکی و رفتاری)بخشیده شده است. این برخورد،
البته در تاریخ نقاشی ایرانی،تصویر غریبی نیست. رد پای
آن را می‌توان در نقاشی قهوه‌خانه،نگارگری
(عجایب‌نگاری محمد سیاه قلم)، اساطیر(اساطیر ایران و خدایان هندی)
و به شکل مشخص تریدر لاماسوها جست‌وجو کرد.
آثارش شباهت زیادی به نقاشی قهوه‌خانه دارد
هرچند نقاش معترف به این موضوع است که آثارش
شباهت زیادیبه نقاشی قهوه‌خانه دارد، اما عامدانه
سعی در دوری جستن ازفضای نقاشی قهوه خانه دارد.
کما این که او فضای نقاشی های قهوه خانهرا با نوعی
میهن پرستی افراطی و ستیزه جو (شوونیسم یا میهن شیفتگی)
یکی می‌داند و در مقابل جهانی زنانه را خلق کرده، که
درنقاشی قهوه خانه نیست و این مهم‌ترین وجه تفاوت
آثار اوبا نقاشی قهوه خانه است. فضای زنانه و فانتزی،
عدم ثنویت (حضور خیر و شر)،پرهیز از انحصار ملی و
جغرافیایی شخصیت‌ها، برخوردی التقاطیبا مضامین
اسطوره ای، حضور عناصر امروزی و البته عدم موضوعی
واحددر تابلوها برای روایت (بخوانید نقالی) از مشخصه های
کارهای نجوا عرفانیدر این نمایشگاه است که با نقاشی
قهوه خانه در تضاد است.خیالی سازی عرفانی در آثارش
ماحصل جهانی است که علاوه بروابستگی به دیدگاه
شخصی و تاثیر جنسیتی، وام‌دار تاریخ نقاشی ایران است.
تصاویر
