پرژام پارسی

درباره نمایشگاه زکیه رحیمی با عنوان «بازگشت» در گالری اُ این آثار به‌مثابه تجسمی مرئی از تلاطمات وجودی و زوال‌شناختی‌ای هستند که در تار و پود انسان معاصر تنیده شده‌اند؛ آثاری که نه‌تنها در فرم و ... ادامه ...

درباره نمایشگاه شاهین نوروزی با عنوان «تاریخ انقضا» در گالری نگر آثار ارائه‌شده در این نمایشگاه، همچون تکه‌پاره‌هایی از حافظه جمعی به نظر می‌رسند که در هم‌آمیزی فرم‌ها، رنگ‌ها و ترکیب‌های بصری، یک زبان چندگانه برای ... ادامه ...

درباره نمایشگاه عباس خنجر با عنوان «خنیاگر خاک» در گالری باشگاه در مواجهه با این مجموعه، انسان نه با نقاشی‌های صرفا توصیفی که با گونه‌ای استعلا و فراروی از مرزهای بازنمایی واقعیت روبه‌رو است؛ گویی که ... ادامه ...

یادداشتی بر نمایشگاه امیر تُرابنده در گالری ثالث با عنوان «بخیه‌های پلاستیکی» نقاشی‌های امیر تُرابنده را می‌توان بازتابی از گسست‌های بنیادین در تجربه‌ی انسانی دانست؛ تجسمی از امر ناپایدار که در مرزهای فروپاشی و زایش در ... ادامه ...

درباره آثار محسن صادقیان با عنوان «آسمان گدار» در بنیاد لاجوردی کوه‌های محسن صادقیان، همچون ارواحی سربرآورده از بطنِ خاکسترِ زمین، در هیئت زخم‌هایی سرگردان بر پیکره‌ی هستی ایستاده‌اند. این کوه‌ها نه فرزند طبیعت، که زاییده‌ی ... ادامه ...

یادداشتی بر آثار حسینعلی ذابحی در گالری هور در جهان اندیشه و هنر، زشتی همواره جایگاهی حاشیه‌ای و مهجور داشته است، گویی که در برابر امر زیبا، همچون «دیگری»ای بی‌اعتبار به حاشیه رانده شده باشد. اما ... ادامه ...

یادداشتی بر نمایشگاه مینو مهین با عنوان «بند» در گالری دنا گزارش ویژه: – تجسد نقصان در امر وجودی و بستر متافیزیکی هنر معاصر در گالری‌ دنا، پیکره‌هایی ایستاده‌اند که گویی از اعماق تاریخ و اسطوره، ... ادامه ...

درباره نمایشگاه سمانه مطلبی با عنوان «پوست» در گالری باوان هنر مدرن و معاصر ایران در مواجهه با گفتمان‌های جهانی همواره در تلاش بوده تا مرز میان سنت و مدرنیته را بازتعریف کند. در این میان، ... ادامه ...