نمایشگاه ”مخفیگاه” پونه اوشیدری
آثاری که در حیاط گالری محسن، “مخفیگاه”
پونه اوشیدری قرار گرفته است؛ چهارچوبی فلزی
که کفی دارد و سقفی و بر روی سقف شیشه‌ای
آن چمنزاری تعبیه شده است. چهره هنرمند بر
روی شیشه نقش بسته و طی چهار هفته، این
چهره توسط ریشه‌های چمن پوشیده خواهد شد.
چنان که در استیتمنت اشاره شده است، ریشه
به مثابه توده‌ای که تکثیر می‌شود، رشد و گسترش
می‌یابد و پنهان می‌کند و چهره به مثابه حقیقتی
که در مخفیگاه نهان می‌ماند؛ توده ای که توامان
رنج آور و نجات‌بخش است.
نمایشگاه ”دیستوپیا”ی شانا عبدالهیان و احسان علیزاده
در قسمت پاسیوی گالری با “دیستوپیا”ی شانا
عبدالهیان و احسان علیزاده روبرو می‌شویم.
دیستوپیا یا همان ویران‌شهر که در تقابل با اتوپیا
یا آرمان‌شهر قرار دارد؛ قارچ‌هایی که گیاه معجزه
خوانده می‌شوند، به شکل گنبدی دور تا دور سقف
پاسیو را احاطه کرده‌اند و در حال رشد و نمو
هستند؛ قارچ‌هایی که شفابخشند اما مصرف
بیش از حد آنها مرگبار است و در حالی که نماد
آرمان‌شهرند، خود به ویران‌شهر بدل می‌شوند.
“نمایشگاه””توازی یا تلاقی؟” ساناهین باباجانیانس
در بخش بام گالری “توازی یا تلاقی؟” ساناهین
باباجانیانس قرار گرفته است؛ دو سازه روبروی
هم که بین آنها شیشه‌ای حائل گشته و توسط
آن، انعکاس هر یک بر دیگری تاثیر می‌گذارد.
باباجانیانس معماری ایرانی و ارمنی را برای به
چالش کشیدن تقابل یا توازی فرهنگی، دستمایه
کار خود کرده است.
“نمایشگاه” در هر سه چیدمان مذکور، شاهد پنهان شدن
مفهوم اصلی هستیم؛ آنچه هسته مرکزی است
و زیر لایه‌های رویی مخفی می‌ماند؛ چهره‌ای که
توسط توده ریشه‌ها پوشیده می‌شود، قارچ‌هایی
که با رشد خود، مرگ را می‌پوشانند و سازه‌هایی
که با تلفیق فرهنگی، فرهنگ اولیه خود را در شکل
تازه مستتر می‌کنند.
عکس بیشتر:
اخبار هنرهای تجسمی را در پشت بام پیگیری کنید.
برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.
