بام واژهشناسی: هنر
واژه “هنر” از hunar پارسی میانه گرفته شده است که خود صورت تغییر یافته واژه فرضی -hu-nara در ایرانی باستان است.
پیشوند hu معنای “خوب” را به واژه میدهد و -nara از ریشه -nar به معنی “قوی بودن” یا “مرد بودن” است.
به این ترتیب واژه -hu-nara در ایرانی باستان دارای به معنی “خوب توانی” یا همان “قابلیت” و “توانایی” است.
در اوستا کلمات ترکیبی متفاوتی با هسته اسمی -hunara دیده میشود، مثل -hunara-vant به معنی “هنرمند”.
در کتیبههای هخامنشی واژه -hūvnara با معنی یکسان را داریم که صورت تغییر یافته همان واژه ایرانی باستان است.
لازم به ذکر است که این واژه از زبانهای ایرانی وارد زبان ارمنی نیز شده است.
بام واژهشناسی
دبیر: فرهنگ پارسیکیا