تاریخچه انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران
در سال ١٣٥٥ جمعی از طراحان صاحب نام گرافیك ایران كوشش كردند تا برای حمایت
و نوعی نظارت بر حرفه‌ی خود و نیز ارتقاء و تعالی طراحی گرافیك در كشور، سندیكای
گرافیست‌های ایران را تاسیس كنند.
این تلاش طراحان، هم زمان با دوره‌ی نخست شكوفایی و اوج‌گیری طراحی گرافیك ایران
در دهه ی ۵۰ شمسی بود. انتشار برخی از آثار طراحان گرافیك ایران در نشریات تخصصی جهان،
گرافیك ایران را به جهانیان معرفی كرد، اما رسمیت یافتن سندیكا به سرانجام نرسید. پس از انقلاب
سال ۵۷ و هم‌چنین جنگ تحمیلی، طراحی گرافیك ایران به مسیری دیگر وارد شد. تا این كه در
سال ١٣٦٤ اولین گام صنفی، با انتشار محدود نخستین تعرفه بهای كارهای گوناگون گرافیك،
به كوشش جمعی از طراحان گرافیك برداشته شد.
این جمع با تشویق و دعوت طراحان فعال و حرفه‌ای آن زمان توانستند اولین نمایشگاه دوسالانه گرافیك”
ایران را با جلب حمایت وهمكاری برخی از سازمان‌ها و نهادهای دولتی در موزه‌ی هنرهای معاصر تهران
در سال ١٣٦٦ برگزار كنند.
این نمایشگاه، بزرگترین گردهم‌آیی گرافیست‌های ایران بعد از نمایشگاه پنجاه سال گرافیك ایران در سال
١٣٥٥ بود. پس از برگزاری موفقیت آمیز این نمایشگاه، جستجوها، رایزنی‌ها و تلاش برای راه‌اندازی و تاسیس
شركت تعاونی تهیه و تامین ملزومات حرفه‌ای طراحان گرافیك ایران، اولین سازمان طراحان گرافیك ایران، تحقق یافت.
انجمن صنفی طراحان گرافیک
از آن جا كه این تعاونی نمی‌توانست دربرگیرنده‌ی همه‌ی اهداف و آمال طراحان باشد، یك سال و نیم
پس از تشكیل، هیات موسس تعاونی توانستند با جلب نظر جمعیت قابل توجهی از طراحان گرافیك
و یافتن راهكار رسمی و قانونی، انجمن صنفی طراحان گرافیك ایران را در مهر ماه ١٣٧٦ به ثبت رسانده
و تاسیس نمایند.
انجمن از زمان تاسیس تاكنون دوران پر تلاش، موفق و پر فراز و نشیبی را پشت سر گذارده است. طی این
زمان علاوه بر فعالیت‌های گسترده‌ی فرهنگی، صنفی و آموزشی در سطوح ملی و بین‌المللی، تلاش برای
دست‌یابی به یك تشكل قانونی سازمان یافته‌تر یعنی اتحادیه‌ی سراسری طراحان ایران را نیز در دستور کار
خود قرار داده است. در جریان این تلاش‌ها در سال‌های پیش و پس از انقلاب، حضور و تلاش مستمر و بی‌وقفه‌ی
زنده یاد مرتضی ممیز در كلیه‌ی مراحل سازماندهی، برنامه‌ریزی و مدیریت، تعیین كننده بوده است.
دبیر: امیرحسین نباتی
