از سنت به معاصرینش
در عالم هنر پل زدن از گذشته به دنیای معاصر نشان از شناخت دقیق و ظریف هنرمند از هنرهای سنتی و زیست او در زمان حال دارد. این خصیصه در آثار مهدی شیراحمدی مشاهده می‌شود. او مجسمه‌سازی است که ماده‌ی کارش از طبیعت و فرم‌هایش از انتزاع برمی‌آید و تکنیکش هم خاتم‌سازی است که از دوران ایلخانیان به این زمان رسیده است. هنری که توانسته تا اکنون بقای خود را حفظ کند می‌تواند انتخاب هوشمندانه‌ای از سمت هنرمند باشد. نقطه‌ی قوت هنر خاتم‌سازی انسجام و وحدتی است که میان قطعات کوچک مثلثی شکل از جنس چوب، فلز و استخوان ایجاد می‌کند و در کنار هم قرار گرفتن این قطعات کشیده و بلند می‌تواند یک کل منسجم را بسازد. مهدی شیراحمدی این نکته را با ظرافت تمام در یکی از آثار اخیرش در گالری ایرانشهر به نمایش گذاشت. با بیرون کشیدن بخش‌هایی از یک حجم قرمز رنگ که به طور کامل با خاتم‌سازی ساخته شده، انسجام این هنر را به چالش می‌کشد و این پرسش را در ذهن مخاطب برمی‌انگیزد که آیا این حجم در حال ساخته شدن و شکل گرفتن است یا در حال تخریب؟! اینجاست که هنرمند توانسته مفاهیم زیسته در دنیای معاصر را در تلفیق با هنری از گذشته پیش چشم مخاطب بگذارد. هندسه و نحوه‌ی چیدمان چوب، فلز و استخوان در آثار این هنرمند را می‌توان همچون خصیصه‌های انسانی دید. در این مجسمه‌ها نوسان میان بودن و نبودن، حضور و عدم حضور قابل مشاهده است و این می‌تواند نمودی از چگونگی زیست انسان از دیر زمان تا به اکنون باشد. هنرمند علاوه بر اینکه مجسمه را از فرم کلاسیک خود خارج نموده، هنر سنتی را به دنیایی فراتر از گذشته برده است. او با اتخاذ رویکرد خاص خود خاتم‌سازی و کاربرد قدیمی آن که تزئین و حفظ اشیای زیرینش بوده، از ذهن مخاطب پاک می‌کند و نگاه نو و جدیدی از هنر سنتی را به ما نشان می‌دهد. در نهایت وقتی می‌گوییم صنایع دستی را چطور از تکرار خارج و در دنیای معاصر آن را حفظ کنیم باید سری به آثار مهدی شیراحمدی بزنیم که نمونه‌ای موفق از انجام این مهم است.
عاطفه باقری
بام‌گردی
