درباره نمایشگاه بابک کبود با عنوان «بادام تلخ» در گالری طراحان آزاد
«روزگار تلخ» یا «بادام تلخ» عنوان نمایشگاه بابک کبود است که از ۷ تا ۲۱ دی‌ماه در گالری طراحان آزاد به نمایش درآمده است. این مجموعه شامل آثار نقاشی و حجم است. نقاشی‌ها بازتابی از سایه‌ی درخت بادام تلخی هستند که تنها و رهاشده در گوشه‌ای از زمینی بایر ایستاده است. این سایه بر سطح بوم نقش بسته و با تک‌رنگ‌های سیاه و سفید، تاثیر نور مستقیم آفتاب را که همه چیز را به دو رنگ متضاد تقسیم کرده، بازتاب می‌دهد. تکرار فضای مثبت و منفی در شاخه‌های درخت، پیوندی میان کل و جزییات برقرار کرده است، جایی که تنه‌ی تنومند به شبکه‌ای از شاخه‌های پراکنده می‌رسد. ضربات سریع و تند قلم‌مو، حال و هوایی اکسپرسیونیستی به آثار بخشیده است. رشد پرشتاب و درهم‌تنیده‌ی شاخه‌ها، استعاره‌ای از افکاری است که به محیط پیرامون گسترش می‌یابند.
در مرکز تصاویر، تک‌درختی دیده می‌شود که در گره‌های تنه‌اش بازتابی از کنش‌های انسانی نهفته است. گاه این روند متوقف شده و ناگهان با ضربه‌ای از رنگ و حرکت، مسیر خود را بازمی‌یابد. تنه‌ی قطور درخت ناگهان متلاشی می‌شود و کنتراستی پدید می‌آورد که شاخه‌های دیگر را به سوی آسمان هدایت می‌کند. در آثار حجم نیز همان تک‌رنگ مشکی دیده می‌شود، این بار در قالب تنه‌های تنومندی که به ابعاد واقعی درختان شکل گرفته‌اند. این پیکره‌ها، با فضاهای خالی در میان تنه‌هایشان، به سکوتی معنادار و گاه به بازگویی دوباره‌ی یک روایت تبدیل شده‌اند. رشد تنه‌ها، که از فرمی گسترده آغاز می‌شود، به تدریج به فضایی محدودتر می‌رسد، گویی که درختان در کشاکش میان گسترش و انقباض، سرنوشت خود را ترسیم می‌کنند. این پیکره‌ها در عین ایستایی، سرشار از حرکت‌اند، مانند درختانی که ریشه در زمین دارند اما شاخه‌هایشان بی‌قرار و جستجوگر است.
نمایشگاه روزگار تلخ یا بادام تلخ روایتی از تنهایی، رشد و جستجوی هویت در بستر نور و سایه است. چه در نقاشی‌ها و چه در آثار حجمی، درخت به مثابه نمادی از ایستادگی و دگرگونی، میان سکوت و فریاد در نوسان است؛ گویی در کشاکش زمان، ریشه‌هایش را در زمین و اندیشه‌هایش را در آسمان می‌گستراند.
بام گردی
انیس تبرایی
