هم‌نشینی سفال و شیشه

موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران‌

پیش از آنکه پست‌مدرنیسم قد علم کند و هر خطیبه‌ای گوش عالم را کَر کند، مصنوع دست انسان که از قضا هم به کارش می‌آمد و هم بسیار هنر داشت، به مثابه رسانه عمل می‌کرد و دریای بی‌کرانی از پیام‌های موجز در خود داشت. در پی جویی احوالات فرهنگی و اجتماعی هر دوره، مطالعه آثار هنری یکی از قابل اتکاترین منابع برای مراجعه و مکاشفه است. از قرون اولیه اسلامی، کتیبه‌نگاری روی ظروف هویت خود را پیدا کرد. کتیبه‌هایی که اغلب به خط کوفی نگاشته می‌شدند؛ طراحی و تکرار حروف و عبارات از حالتی از اختصار و خلاقیت برخوردارند که می‌توان نگرش‌های معاصر در نقاشی خط را رجوع به این آثار قلمداد کرد. به هر تقدیر آنچه از کارگاه کوزه‌گر به خانه شاه و رعیت می‌رسید، به کلام و سخنی مزین می‌گشت. در موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران که به طور تخصصی به ظروف سفالی و شیشه‌ای از ۵۰۰۰ سال پیش تا قاجار اختصاص یافته نمونه‌های بی‌نظیری از آثاری که اسرار و شگفتی‌های بسیار برای تحلیل و بازگویی دارند، نگهداری می‌شود. قدحی با کتیبه «کل هنیا مریا طیبا من طس قدن» که به فارسی خوانده می‌شود: «بخور نوش جان حلال و پاک است از کاسه‌ی قناعت.»
هنرمند درسی از اخلاق را لطیف و شاعرانه در قدحی که هر روز بکار می‌آمده، ثبت کرده است. در روزهای رمضان که خوردن و آشامیدن صورتی معنوی و عبادی می‌یابد، نگریستن و تعمق در ظرفی که چنین جانانه دعوت می‌کند به بازنگری در آنچه می‌نوشیم و می‌خوریم و انجام می‌دهیم، خالی از لطف نیست. این ظرف(ابعاد: ارتفاع ۷/۸ قطر دهانه ۲۶) متعلق به سده‌ی ۵ ه.ق که محل اکتشاف آن به نیشابور نسبت داده شده است و در تالار صدف موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران نمایش و نگهداری می‌شود.

طراح: هانس هولاین
تاریخچه ساختمان: دوره قاجار، دفتر کار قوام‌السلطنه
سال تاسیس: ۱۳۵۵
سبک معماری: فرنگی‌سازی