از اسلحه تا نقاشی
بخش مرکزی شهر درسدن آلمان کماکان دیوارهای دودزده باقی مانده از جنگ عالمگیر دوم را حفظ کرده است. در واپسین روزهای این جنگ هزاروسیصد بمب افکن آمریکایی و بریتانیایی، ده‌ها هزار نفر را در این شهر به کام مرگ فرستادند. بی‌مناسبت نیست که یکی از بزرگترین و مفهومی‌ترین موزه‌های نظامی در درسدن واقع شده است.
طراح این موزه دو رویکرد به تاریخ نظامی ارائه می‌دهد که هم در معماری و هم در طراحی نمایشگاه منعکس شده است. این موزه از دو بخش تشکیل شده است: زرادخانه‌ای که در دهه هزاروهشتصدوهفتاد ساخته شد و پسوند جدید طراحی شده توسط معمار آمریکایی دانیل لیبسکیند، که در سال دوهزارویازده تکمیل شد. این پسوند به شکل یک باله، زرادخانه قدیمی را قطع می‌کند. بازی نور و سایه تولید شده توسط باله جدید نماد تاریخ نظامی پر حادثه آلمان است. نوک پیکان نقره‌ای از مرکز ساختمان سنتی نئوکلاسیک بیرون زده و یک سکوی تماشای پنج طبقه به ارتفاع 29 متر را فراهم می‌کند که مشرف به شهر است. این پلت فرم مناظری از درسدن مدرن را ارائه می‌دهد و در عین حال به سمت منطقه‌ای که بمباران‌ها و آتش‌سوزی درسدن شروع شد اشاره می‌کند. این موزه بر جنبه‌های انسانی جنگ تمرکز دارد، در حالی که تکامل فن‌آوری نظامی آلمان را نیز به نمایش می‌گذارد. ساختمان اصلی، اسلحه‌خانه، بین سال‌های 1873 و 1876 ساخته شد و در سال 1897 به موزه تبدیل شد. این ساختمان که در اصل اسلحه‌خانه و موزه ساکسون بود، به عنوان یک موزه نازی، یک موزه شوروی و یک موزه آلمان شرقی خدمت می‌کرد که منعکس کننده تغییر موقعیت اجتماعی و سیاسی منطقه در طول 135 سال گذشته است. در سال 1989 موزه بسته شد، زیرا دولت آلمان که به تازگی متحد شده بود، مطمئن نبود که موزه به درستی مسایل تاریخی را بیان و تفسیر می‌کند. در سال 2001، مسابقه معماری برای گسترش آن برگزار شد که باعث می‌شد بازدیدکنندگان در طرز فکرشان درباره جنگ تجدید نظر کنند. این موزه مجموعه وسیعی از تاریخ نظامی را در خود جای داده است، از فناوری و اسلحه‌های دستی گرفته تا نقاشی‌های هنری جنگ. نکته قابل تامل این است که به طور سنتی، موزه‌های نظامی عمدتا بر فناوری تسلیحات و نمایش پر زرق‌وبرق نیروهای مسلح ملی تمرکز می‌کنند. آن‌ها بازدیدکنندگان را با نمایش قدرت نظامی تحت تاثیر قرار می‌دهند و جنگ‌ها را جدا از سایر رویدادهای تاریخی به نمایش می‌گذارند. این موزه تلاش کرده تا یک موزه نظامی متفاوت باشد و با بیان و ارائه‌ای به شدت اثرگذار، جنبه‌های انسانی جنگ‌ها را از ابعاد مختلف واکاوی کند. از یک منظر، اگرچه این موزه گنجینه‌ای از تاریخ و تکنولوژی نظامی است اما باید آن را یکی از ضد جنگ‌ترین موزه‌های دنیا دانست.
بام موزه
سارا کریمان
