بازیافتن زبان گمشده
مرتضی ممیز طراح گرافیک و تصویرگر هنر در چهارم شهریور ماه ۱۳۱۵ در تهران به دنیا آمد. درخشش و استعداد وی در امر طراحی از همان دوران کودکی هویدا بود. در دوران نوجوانی از طریق کتابخانه‌ای که وابسته به سفارت لهستان بود، با مجلات لهستانی و دنیای گرافیک آشنا شد. در آن زمان هنر لهستان در اوج شکوفایی خود بود و فراتر از سبک‌های مرسوم در اروپا پیش می‌رفت. از این رو، این آشنایی، نقطه عطفی در زندگی مرتضی ممیز و سبب گرایش او به رشته گرافیک شد. در سال‌های ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۴ ممیز مشغول به تحصیل در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران بود و بالاخره در سن ۲۹ سالگی توانست مدرک کارشناسی خود را اخذ کند. بعد از آن ممیز با فعالیت در آتلیه محمد بهرامی، اولین سفارش طراحی جلد کتاب و لوگو خود را پذیرفت و از این طریق با اینکه هنوز یک دانشجوی رشته نقاشی بود، به صورت حرفه‌ای وارد عرصه گرافیک شد. بعد از پایان دوره کارشناسی، مرتضی ممیز راهی فرانسه شد و در مدرسه هنرهای تزئینی پاریس در رشته طراحی غرفه و معماری داخلی، مشغول به تحصیل شد.
مرتضی ممیز بعد از بازگشت به ایران با سال‌ها فعالیت مستمر و تدریس و پرورش چندین نسل از دانشجویان هنر، رشته گرافیک را به عنوان یک رشته مستقل، خلاق، دارای ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و صنعتی به همگان شناساند و مسیر جدیدی را در مقابل چشمان دانشجویان هنر گشود.
روزنامه آیندگان سال ۱۳۵۷ در دو شماره ۳۲۰۲ و ۳۲۰۱ به مناسبت برگزاری نخستین نمایشگاه هنر گرافیک در آسیا، با مرتضی ممیز مصاحبه مفصلی را منتشر کرده است.
