ربکا هورن درگذشت
ربکا هورن، هنرمند افسانه‌ای که برخی او را با این تعبیر شاعرانه می‌شناختند که مجسمه‌هایش در آرزوی کیمیاگری بودند، در 80 سالگی درگذشت.
او هنرمند جسوری بود که کارش به بررسی حالات مختلف دگرگونی پدیده‌ها و مفاهیم می‌پردازد و بدن را به مثابه دریچه‌ای به ابعاد دیگر پیش روی ما می‌گذارد. تاثیر کار و اندیشه او در آثار بسیاری از هنرمندان قابل مشاهده است؛ از فیلم‌های آیینی متیو بارنی تا ویدیوهای غیرمعمول پیپیلوتی ریست و چیدمان‌های کارا واکر.
او با کارهای اجرامحورش در دهه 1960، ایده بدن به مثابه حضور را طرح کرد و محدودیت‌های حاکم بر بدن زنان را به چالش کشید. او شرکت کنندگانش را با زائده‌هایی تجهیز می‌کرد که باعث می‌شد آنها بیشتر شبیه حیوانات به نظر برسند. مجسمه‌های مکانیزه او در دهه‌های بعد این مضامین را به شکل دیگری صورت‌بندی می‌کرد؛ اشیایی که از فلز، مایع، آینه و موارد دیگر ساخته شده بودند که نه کاملا انسانی و نه کاملا غیرآلی به نظر می‌رسیدند، رابطه انسان، طبیعت و مکانسیم برساخته اجتماع را به چالش کشیدند.
ربکا هورن هنرمندی بود که هیچ وقت مساله یا دغدغه موضوعی خود را به شکل مستقیم در آثارش بیان نمی‌کرد. او در عوض، با دستکاری نظام نشانگانی و نیز به‌کارگیری اشیا و مواد نامتعارف، هم دیگرگونه سخن گفتن را پیش گرفت و هم حدود و امکانات هنر معاصر را گسترش داد. انواع متفاوتی از شیوه‌ها و ابزار ایجاد تصادفی خطوط روی سطوح مختلف را آزمود و طراحی را دگرگون کرد. هورن با بیان خاص خود توانست هم مخاطبانش را به تامل وادارد و هم حالات روانی متفاوت و گاه آزاردهنده‌ای را در آنها برانگیزد. او خود را همچون کیمیاگری می‌دانست که از آزمایش و ترکیب مواد مختلف، ماده‌ای نو برای ترکیبی نو می‌سازد.
بام خبر
