در زادروز ایران درودی*
ایران درودی نامی آشنا در عرصه نقاشی امروز ایران است که بیش‌تر با رنگ‌ها و فضاهای خاص و منحصربه‌فردش که ملهم از نورهای درونی اویند، شناخته می‌شود. نورهایی که هربار به شکلی در قلم‌موی نقاش، خود را یافته و بر زمینه‌ای از بی‌تابی‌ها و رویاهای او، یاس و امیدهای ما را نمایانده‌اند. بسیاری او را سوررئالیست می‌دانند، اما خود او چنین نظری نداشت. برخی منتقدان هم او را نقاشی با سبک خاص خودش قلمداد می‌کنند. در هر حال نقاشی‌های ایران درودی فضای خاصی از فرهنگ و اقلیم ایران را پیش چشم بینندگان قرار می‌دهد.
ایران درودی نقاش، کارگردان، نویسنده، منتقد هنری و استاد برجسته دانشگاه بود. او یازدهم شهریور سال 1315 در مشهد و در خانواده‌ای سرشناس به دنیا آمد. خاندان پدری از بازرگانان صاحب نام خراسان، و خانواده مادری از بازرگانان قفقاز بودند که پس از انقلاب شوروی به ايران مهاجرت کرده و در مشهد اقامت گزیده بودند. درودی با علاقه‌ای که از کودکی به نقاشی داشت پس از اتمام تحصیلات متوسطه، راهی فرانسه شد و تحصیلات خود را در دانشکده عالی هنرهای زیبای پاریس بوزار به پایان رساند. او دوره نقاشی ويترای را درآکادمی سلطنتی بروکسل گذراند و تاريخ هنر را در مدرسه لوور پاریس فراگرفت.
درسال 1347 به سفارش شرکت آی.تی.تی که لوله‌کشی نفت آبادان به ماهشهر را انجام داده بود تابلوی نفت ایران را خلق کرد. تابلویی که تصوير آن با تیراژى چند میلیونی در مطبوعات مهم آمريكا از قبیل لایف، تایمز، نیوزویک به چاپ رسید و احمد شاملو نام رگ‌های زمین، رگ‌های ما را بر این شاهکار نهاد.
ایران درودی در دهه چهل پس از نمایش آثارش در گالری‌های مختلف، برای آموختن کارگردانی و تولید برنامه‌های تلويزيونی به انستیتو آر.سی.ال نيويورک رفت. در نيويورک با پرويز مقدسی که در رشته کارگردانی سينما و تلويزيون تحصيل می‌کرد آشنا شد و با او ازدواج کرد. چندى بعد درودی به همراه همسرش به ايران بازگشت و در سازمان تازه تاسیس تلویزیون در سمت تهیه کننده و کارگردان برای مدت 6 سال به فعالیت پرداخت. حاصل این فعالیت تهیه و کارگردانی بیش از 80 فیلم مستند تلویزیونی موفق از هنرمندان ایران و جهان بود که سبب شد دانشگاه صنعتی شریف از او دعوت به عمل آورد تا به عنوان استاد افتخاری، تدریس تاریخ و شناسایی هنر را در این دانشگاه برعهده گیرد.
او برگزاری ٦٤ نمایشگاه انفرادی و شرکت در بیش از 250 نمایشگاه گروهی در کشورهای اروپایی، ایران، مکزیک، ژاپن و آمريكا را در کارنامه خود دارد. انتشار مقالات و نقدهای تحقیقی و هنری در مطبوعات ایران، ایراد سخنرانی در مراکز فرهنگی و هنری دنیا، تهیه و کارگردانی بیش از 80 فیلم مستند تلویزیونی از هنرمندان ایران و جهان، نگارش و انتشار کتاب زندگینامه خودنوشت «در فاصله‌ی دو نقطه…!» حاصل بیش از٦٠ سال فعالیت همه جانبه وی در عرصه هنر ایران است. فعالیتهایی که در کنار نشست و برخاست با بزرگانی چون آندره مالرو، سالوادور دالی، ژان کوکتو، آنتونیو رودریگز، احمد شاملو و دیگران و نیز بیان منحصر به فرد وی در نقاشی، او را به یکی از مهم‌ترین نقاشان ایران و جهان بدل کرده است.
موزه هنرهای معاصر تهران، موزه هنرهای زیبای کرمان، کاخ موزه سعد آباد، کاخ صاحبقرانیه، موزه ایکسل بلژیک و موزه هنرهای معاصر نیویورک از جمله مکان‌هایی هستند که در کنار مجموعه داران سرشناس، آثار ایران درّودی را در گنجینه خود دارند.
ایران درودی در آخرین فعالیتش، بعد از تاسیس بنیادی در سال 1390، 195 اثر برگزيده خویش را كه طى ٤٧ سال با هدف ارائه در موزه شخصی خود حفظ كرده بود، به صورت محضری به این بنیاد و مردم ایران بخشید، و هزينه ساخت موزه را از محل فروش منزلش در پاريس تامين كرد.
در اسفند ماه سال 1394 شهردارى تهران قطعه زمينى واقع در خيابان سيد جمال الدين اسد آبادى، جهت بهره‌بردارى موزه آثار نقاشی ایران درودی در نظر گرفت. متاسفانه مراحل ادارى ان بیش از انتظار به طول انجاميد و سرانجام در خردادماه 1397 شوراى اسلامی شهر تهران بهره‌بردارى از زمين مذکور را پس از دوسال و چهار ماه تصويب كرد. اكنون بنياد بی‌صبرانه منتظر ابلاغ رسمى آن است تا كار ساختمان موزه شروع شود.
ایران درودی پس از هفت دهه کار و فعالیت حرفه‌ای در فرهنگ و هنر، هفتم آبان ماه سال 1400 در سن 85 سالگی درگذشت.
بام نقاشی
*متن از وب‌سایت رسمی ایران درودی
عکس چهره ایران درودی از احمد عالی
