نمایشگاه الهه حاجی خانی گالری ثالث
گالری ثالث برگزار می کند:
مرض جنگ
نمایشگاه نقاشی های الهه حاجی خانی
کیوریتور: سروش میلانی زاده
افتتاحیه همین جمعه ۲۰ دی ماه ۱۳۹۸
از ساعت ۱۶ الی ۲۱
نشانی:خيابان كريم خان زند بين ايرانشهر و ماهشهر شماره ١٤٨
الهه حاجی خانی
متولد 1366 – تهران – ایران
1395 کارشناسی نقاشی از دانشگاه سوره – تهران
نمایشگاه های گروهی:
1398 – گالری ثالث – تهران
1398 – گالری شمیس – تهران
1396 – گالری مژده – تهران
1396 – گالری پردیس ملت – تهران
1396 – گالری صبا – تهران
1395 – گالری بنفشه – تهران
1395 – گالری 26 – تهران
1395 – موزه دکتر حسابی – تهران
1395 – گالری پردیس ملت – تهران
.
در استیتمنت نمایشگاه آمده است:
“مرض جنگ” یکی از پرمفهوم‌ترین کلماتی است که پس از شنیدنش نمی‌دانم به خود بلرزم یا جذب آن شوم.
اگر متولد دهه ۵۰ و ۶۰ شمسی در ایران باشی، زندگی و روح و روان‌ات تحت تاثیرش بوده و گریزی از آن نداشته‌ای.
جنگ به خودیِ خود بد است و اگر تبدیل به مرض، آن هم از نوع مزمن شود که دیگر هیچ!
مجموعه نقاشیِ “مرضِ جنگ” الهه حاجی‌خانی یکی از صادقانه‌ترین برون‌ریزی‌های هنرمندانه‌ی این نسل است.
بی زمانی، بی‌مکانی و وضعیت خلسه‌ای که ابتدا نقاش خود را و سپس مخاطب را در آن قرار داده است.
وضعیتی که حتی نمی‌دانیم مرده‌ایم یا نه!
برخی فضاسازی‌های حاجی‌خانی برای من یادآور آنسلم کیفر است. اما چیزی که آثار وی را از آثار کیفر متمایز می‌کند، حس غالب در اکثر آثار اوست و آن، نگاهِ بی‌وزن و بی‌جانی است به شهری بی‌رمق!
سروش میلانی‌زاده
دی‌ماه ۱۳۹۸
.
.
Elahe Haji Khani
Born on 1987 – Tehran – Iran
2016 Master’s degree at Art from the Sooreh University of Tehran
Public group exhibitions
“Saales” Gallery_Tehran_2019
“Shamis” Gallery_Tehran_2019
“Mojdeh” Gallery_Tehran_2017
“Pardis Mellat” Gallery_Tehran_2017
“Saba” Gallery_Tehran_2017
“Banafsheh” Gallery_Tehran_2016
“26” Gallery_Tehran_2016
“Doctor Hesabi” Museum_Tehran_2016
“Pardis Mellat” Gallery_Tehran_2016
.
“War disease” is one of the most meaningful words that I do not know to shake or absorb after hearing it.
If you were born in Iran in the 1970s and 1980s, your life and spirit were influenced by it and you had no escape.
War is immoral itself, and if it becomes a chronic disease, then it becomes worse!
Elaheh Hajikhani’s “War disease” paintings are one of the most sincere artistic completion of this generation.
The timelessness, the spaceless, and the state of trance that the artist put herself in first along with the audience is a wired situation that we don’t even know if we are dead or not!
Her creations remind me of “Daniel Pattin Jump” and sometimes “Anselm Kiefer”. But what distinguishes her work is the overwhelming sense in most of her works, which is an unfeeling look at an inanimate city!
Soroush Milanizadeh
January 2020
*اخبار هنرهای دیداری را در سایت پشت بام دنبال کنید.
*خرید مجله پشت بام با ارسال رایگان:
