درباره کنستانتین آندرئو
کنستانتین آندرئو نقاش و پیکرساز مشهور یونانی بود که بیش از شش دهه طراحی کرد، طرح‌های خود را با تکنیک‌های مختلف چاپ دستی بازتولید کرد و در نهایت بر اساس اغلب آن‌ها مجسمه‌هایی با مواد مختلفی همچون سنگ و چوب و فلز ساخت. او طراحی را با بازنمایی طبیعت آغاز کرد اما خیلی زود به انتزاع روی آورد و به مطالعه هندسه فرم پرداخت. شاید یکی از دلایل این امر این باشد که داوران مسابقه پانلینیو سال 1939 و 1942، سه مجسمه او را به دلیل نسخه‌برداری از واقعیت، رد کردند. این در حالی بود که از سوی دیگر هنرمندان مهمی از او دفاع کردند.
زمانی که یونان در طول جنگ جهانی دوم تحت اشغال نازی‌ها و فاشیست‌های ایتالیا بود، آندریو یکی از اعضای فعال مقاومت یونان باقی بود. او در همان سال‌های جنگ و اشغال به کار هنری و تحصیل خود ادامه داد و پس از دریافت بورسیه تحصیلی فرانسه به پاریس رفت. در 1947 با لوکوربوزیه آشنا شد و تحت تاثیر او، شیوه شخصی جدیدی را ابداع کرد که در آن از ورق‌های مسی جوش داده شده استفاده می‌کرد و در ساخت مجسمه‌هایش با مواد مختلف این شیوه را نیز به کار گرفت. با گذشت زمان او با مجموعه مجسمه‌های «تثلیث کره زمین» در صحنه هنر فرانسه به شهرت رسید و با هنرمندانی مانند پیکاسو و موندریان مقایسه شد.
او همچنین به مطالعه در مفاهیم هستی‌شناختی هنر می‌پرداخت و نسبت هندسه فرم و فضا را محور آثار خود قرار داد. این امر در بسیاری آثار وی از جمله همان مجموعه مشهور، مشهود است. چنین است که برخی با توجه به شیوه کار و تفکر وی می‌گویند: «او فرم را به فضا جوش می‌داد». او که در سال 1940 به جریان رنسانس یونانی پیوسته بود، به دلیل سهم قابل توجهی که در دنیای هنر مدرن داشت، در سال 2000 نشان لژیون دونور فرانسه را دریافت کرد.
زندگی و تحصیلات
کنستانتین آندرئو بیست و چهارم مارس ۱۹۱۷ در سائوپائولوی برزیل، متولد شد. پدر و مادرش چند سال قبل از تولد او از یونان به برزیل رفته بودند و بعدها در سال 1925 به یونان بازگشتند. او تا پایان جنگ جهانی دوم در آتن زندگی کرد.
زمانی که در آتن بود، به تحصیل در رشته طراحی سنعتی پرداخت و همچنین خود را با تولید آثار صنایع دستی مشغول می‌کرد. مدتی نیز به کار نجاری پرداخت. در سال 1935 تحصیل طراحی را به پایان رساند و سپس به تحصیل پیکرسازی مشغول شد؛ هنری که در نهایت در آن تسلط و شهرت یافت.
آندرئو در چندین مسابقه ملی شرکت کرد و در سال 1939 در پانلینیو شرکت کرد که در آنجا سه مجسمه رئالیستی وی توسط داوران رد شد. او دوباره با همان سه مجسمه در سال 1942 در مسابقه شرکت کرد، اما متهم به تقلب با تقلید از طبیعت شد. این بار مموس ماکریس، جان میلیادس و نیکوس نیکولائو، سه شخصیت مهم هنر یونان آن زمان، از او دفاع کردند که منجر به شور و شوق بسیاری برای آندرئو شد. این امر باعث شد نام آندرئو بر سر زبان‌ها بیافتد و کارهایش در معرض دید عموم قرار بگیرند.
در سال 1940، در طول جنگ جهانی دوم، یونان به متفقین پیوست. در همان سال آندرئو به ارتش یونان فراخوانده شد. سال بعد یونان تحت اشغال نازی‌ها قرار گرفت و در طول این اشغال آندریو نقش فعالی را به عنوان یکی از اعضای مقاومت یونان ایفا کرد. او همچنین در این مدت به کار هنری و تحصیل خود ادامه داد. او در سال 1945 بورسیه تحصیلی فرانسه گرفت و در سفر دریایی RMS Mataroa به همراه دیگر روشنفکران یونانی به فرانسه رفت. او پنجاه و هفت سال بعد در فرانسه ماند.
کار حرفه‌ای
آندرئو در سال 1947 با استفاده از ورق های مسی جوش داده شده از یک شیوه شخصی جدید ابداع کرد و موفق شد روشی منحصر به فرد و غیر متعارف برای بیان خلاقیت خود ایجاد کند. معمار، طراح، نقاش، شهرساز و نویسنده سوئیسی-فرانسوی، لوکوربوزیه، که از پیشگامان معماری مدرن محسوب می‌شود، دوست آندرئو و الهام بخش آندرئو در تلاش برای ایجاد روش‌های جدید بیان و توسعه زبان شخصی وی بود.
آندرو برای اولین بار در سال 1947 با لوکوربوزیه ملاقات کرد و پس از آن تا سال 1953 با لوکوربوزیه کار کرد. در این مدت او همچنین عضو گروه منتخبی از فیلسوفان و هنرمندان شد در همین گروه با شخصیت‌های برجسته‌ای مانند ژان پل سارتر آشنا شد. اگزیستانسیالیسم موضوع محوری مباحث و کارهای این گروه بود. سارتر همچنین در مجله فرانسوی له تم مدرن (Les Temps Modernes) از آندرئو ستایش کرد.
آندرئو در اولین نمایشگاه انفرادی خود که در سال 1951 در پاریس برگزار شد، دگرگونی سبک خود را به نمایش گذاشت. در نمایشگاه گروهی «هفت پیکرساز یونانی» از وی به عنوان «مشهورترین پیکرساز یونانی در پایتخت با اثری غنی، متنوع و موفق» یاد شد شد. با گذشت زمان آندرو به شهرت رسید و تحسین بسیاری در صحنه هنر فرانسه به دست آورد و با افرادی مانند موندریان، پیکاسو و گاستود مقایسه شد. او در سال 1982 رییس سالن پاییز پاریس برای پیکرسازی شد.
در حالی که آندرئو در فرانسه بود در کمونی به نام لاویل‌دوبوا (La Ville-du-Bois) واقع در حومه جنوبی پاریس زندگی می‌کرد. کتابخانه شهر در سال 1999 به افتخار او نام‌گذاری شد. او در طول اقامت خود در فرانسه اغلب برای دیدار با دوستان و خانواده خود به یونان سفر می‌کرد و همچنین آثار خود را در شهرها و جزایر مختلف یونان به نمایش می‌گذاشت.
در همین حال نیکوس نیکولائو، دوست و همکار دیرینه آندرئو، او را متقاعد کرد که در جزیره آگینا خانه‌ای بخرد. این امر باعث شد تا آندرئو در سال 1977 یک کارخانه شراب‌سازی قدیمی در جزیره بخرد و آن را به خانه و کارگاه تبدیل کند. در تابستان 1985 آندرئو با اوانجلوس شاعر همکاری کرد و مجموعه‌ای از بیست نقاشی با عنوان «چند شکلی» را خلق کرد که بر اساس مجموعه شعر اوانجلوس به نام «بازسازی ساقه سنگ» طراحی شده بود.
در سال 2002، آندرئو به آتن بازگشت. او می‌خواست آثار هنری خود را در یونان به نمایش بگذارد و همچنین نتایج مطالعات خود را به دیگران ارائه دهد. در همین راستا در سال 2004 بنیاد کنستانتین آندرئو را در آتن تاسیس کرد. آندرئو هشتم اکتبر 2007 در خانه خود در آتن، در 90 سالگی درگذشت. این بنیاد که در حال حاضر توسط برادرش آریس آندرئو اداره می‌شود، دارای یک کمیته داوری بین المللی نیز هست که هر سه سال یکبار به هنرمندان جوان و آینده‌ساز جوایزی اهدا می‌کند.
آندرئو در چندین نمایشگاه بین امللی مهم از جمله دوسالانه‌های پاریس، ونیز، آنتورپ و بوداپست حضور داشته و جوایز و تقدیرهای متعددی را برای کارهای خود دریافت کرد؛ از جمله جایزه بزرگ آنتوان پفسنر در سال 1998، کرویکس دشوالیه دلا لژیون دونور در سال 2000 و نظام هنر و ادبیات فرانسه در سال 2005.
بام پیکرسازی
بهار وفایی و زروان روح‌بخشان
