به بهانه زادروز ایروینگ پن
در اوایل دهه 1970، عکاس مد مشهور، ایروینگ پن، شروع به
جمع‌آوری ته‌سیگارهایی کرد که کف خیابان‌ها افتاده بودند.
او که تجربیات قابل تاملی در عکاسی پرتره اشخاص مختلف،
از جمله هنرمندان و نویسندگان و همچنین نگاهی نقاشانه
در عکاسی طبیعت بی‌جان داشت، به عکاسی از این ته‌سیگارها پرداخت.
او در این مجموعه، تصاویری دوپهلو ساخته که در عین سادگی،
پیکرهای پوسیده و رو به زوال را تداعی می‌کنند.
چنان که جان سارکوفسکی گفته «در این مجموعه کنایه‌ای ناگفته وجود دارد؛
پن آن‌چه را که معمولاً زباله تلقی می‌شود، به تصاویر انتزاعی نفیسی
تبدیل می‌کند که برخی مستقیماً مطالعات مد خیره کننده او را تداعی می‌کنند.
از سوی دیگر می‌توان آن‌ها را به عنوان استعاره‌هایی در نظر گرفت؛
همچون تکه‌هایی از مجسمه‌های باستانی یا بناهای کهن یا لباس‌ها
و ابزار دور ریخته شده شعبده‌بازان و یا بدن‌هایی که بی‌رحمانه
مورد شکنجه قرار گرفته‌اند؛ آن هم در شکلی کاملا بی‌تکلف و با سادگی بسیار.»
در این عکس‌های پن، ته‌سیگار، این بقایای شکننده لذت‌های آنی،
گویی به تمامی بدبختی‌های عصر اشاره می‌کند و هرچند سوخته و
تمام شده اما هنوز زنده و دردمند می‌نماید.
ایروینگ پن شانزدهم ژوئن 1917 در پلینفیلد نیوجرسی،
در یک خانواده یهودی روسی به دنیا آمد. پن از سال 1934 تا 1938
در مدرسه هنرهای صنعتی موزه فیلادلفیا (دانشگاه هنر فعلی فیلادلفیا)
زیر نظر الکسی برودوویچ طراحی، نقاشی و گرافیک آموخت.
زمانی که هنوز دانشجو بود، زیر نظر برودوویچ در مجله هارپرز بازار
کار می‌کرد. او در سال 1942 یک سال در مکزیک نقاشی کرد و
در سال 1943، به عنوان مشاور طراح جلد، در مجله ووگ (Vogue) استخدام شد.
نخستین تصویری که برای روی جلد برای این مجله ساخت،
یک طبیعت بی‌جان شامل یک کیف دستی، چند لیمو، یک دستمال و یک دست‌نوشته بود.
پس از آن او یک‌صد جلد برای مجله ووگ طراحی کرد.
علاوه بر طبیعت بی‌جان و عکس‌های مد، مجموعه عکس‌های پرتره وی بسیار مشهور است.
او در سال‌های 1944 و 1945، در هند به سر می‌برد و از سربازان و
اردوگاه‌های پزشکی عکاسی می‌کرد. پس از آن در اوایل دهه 1950،
استودیوی خود را در نیویورک دایر کرد و البته به همکاری با مجله ووگ ادامه داد.
از همان زمان علاوه بر کارهای سفارشی و تبلیغاتی برای نشریات و
شرکت‌های مختلف، مجموعه‌های شخصی خود را از غذا و اشیای دم دستی
تا چهره کوکان و هنرمندانی چون مارسل دوشان و پیکاسو و دیگران عکاسی کرد.
ایروینگ پن که به نوآوری و خلاقیت در ژانرهای مختلف عکاسی شهرت داشت، هفتم اکتبر سال 2009، در سن نودودو سالگی درگذشت.
بام عکاسی
نویسنده: بهار وفایی
