ریچارد بیلینگهام، متولد1970 در انگلستان، عکاس، فیلمساز، معلم هنر
و هنرمند چندرسانه‌ای است که طی دوره‌های کاری خود،
مضامین مختلفی را دستمایه آثار خود قرارداده است.
مجموعه “یک خنده رِی” (Ray’s A Laugh)، شرح‌حالی مستندگونه
و بداهه از زندگی روزمره پدر و مادرش، رِی و لیز است؛
آن‌طور که خودش اشاره می‌کند، لحظاتی پراکنده
از زندگی پدری معتاد به الکل و مادری معتاد به پرخوری و خالکوبی.
این مجموعه در سال 1996 در قالب کتاب عکس منتشر و با اقبال فراوانی رو‌به‌رو شد.
ریچارد بیلینگهام در این مجموعه بیش از آن‌که قصد
سرودن حدیث نفسی از مواجهات شخصی خود داشته باشد،
در پی ترسیم و مرئی‌سازی ارتباط میان ری و لیز است.
ارتباطی که ریچارد به عنوان عضوی از خانواده همواره
درون آن زیسته و این‌بار می‌کوشد از بیرون بدان بنگرد.
عکاس با تلاش برای کمرنگ‌کردن حضور و تاثیر کتمان‌ناپذیر
خود و دوربینش، موفق به ثبت لحظاتی ناب و منحصر به فرد می‌شود.
هرچند بیلینگهام به‌واسطه نسبتش با ری و لیز، می‌توانسته
به لایه‌های رفتاری و تنانه کم واسطه‌تر و کمتر پنهان شده‌ای
دسترسی داشته باشد، ولی اتفاقا در این شرایط،
نامحسوس‌کردن حضور فیزیکی خودِ ناظر و فرد شناسا،
کار دشواری است که بیلینگهام با مهارتی مشابه یک بندباز،
توانسته تعادل خود را روی مرز باریک وجه مداخله‌گر و توامان فاصله‌گذارانه عکاسی، به خوبی حفظ کند.
این مجموعه که تقریبا از همان ابتدا بیشتر با عنوان “Ray & Liz” شناخته می‌شد، ریچارد بیلینگهام را برآن می‌دارد که در سال 2018 فیلمی با همین عنوان بسازد.
این فیلم دوران آشفته کودکی بیلینگهام را به تصویر می‌کشد که در آپارتمانی در اوضاع سیاه کشور در دوران مارگرت تاچر، در کنار پدر و مادرش سپری شده است.
