برچسب‌زدایی مقدمه‌ای برای بازیابی
تمام عكاسانی كه نامشان به دلایلی به نقطه معلومی از تاریخ عكاسی الصاق شده، معمولا طیف وسیعی از مضامین را در دوره كاری خود تجربه کرده‌اند، ولی مشخصا آن‌چه در وهله اول به یاد می‌آوریم، آن عكس یا عكس‌هایی است كه احتمالا بیشتر دیده‌ایم یا نشانمان داده‌‍‌اند. این آثار دقیقا همان نقاطی هستند كه هنرمند با وجود فعالیت‌های متنوع، خواسته یا ناخواسته به آن محدود گردیده است. نگرش خطی صرف به تاریخ، عجول است و تنها آن‌چه را برای روایت خود لازم دارد، برمی‌گزیند. چندان تمایلی به تحلیل و حركت در عمق ندارد و درست مانند یك مامور سرشماری، بعد از اتمام سوال‌هایش، بلافاصله به سراغ درِ بعدی می‌رود. گاهی چند پلاك جا می‌اندازد و بی‌خانمان‌ها را هم كه به كل نادیده می‌گیرد.
عكس یا مجموعه‌ای كه در ذهن ما به تنهایی نقش نمایندگی یك عكاس را برعهده دارد، ادراكی نمادین از تاریخ عكاسی را هم در پی دارد؛ نمادی كه تنها نمودی از یك كلیت است. اجزایی جدا شده كه در غیاب كل بدان وابسته، جایش را می‌گیرند. گاه عکاس با یک عکسش به تاریخ و درجاتی از حافظه جمعی راه می‌یابد، در حالی که عکس‌های بی‌شماری گرفته است. آیکونی كه بنا به نیاز و زورآزمایی نیروهایی خارج از اختیار و انتخاب اولیه عکاس شكل می‌گیرد و گاه ولع تاریخی و گریز‌ناپذیر انسان به طبقه‌بندی، تنوع نگاه عکاس را به سبک یا حیطه‌ای مشخص تقلیل می‌دهد. محدودیتی که با ماهیت امر شناخت در تعارض است.
واکر اونز به عکاسی مستند معروف و محدود می‌شود؛ واژه‌ای که خودش آن را صفتی گمراه‌کننده برای نامیدن آثارش می‌داند (1974، مجله دانش‌آموختگان یِیل)
فوکس تالبوت، عمده شهرتش را مرهون ابداع تصویر منفی و كتاب عكس است و گوناگونی شگرف عکس‌هایش در سایه می‌ماند. خود‌نگاره هیپولیت بایارد، به دلیل زمان بسیار طولانی نوردهی، شهرتی می‌یابد که کمتر کسی نام او را میان مدعیان جدال‌های قضایی و حقوقی اولیه عکاسی برای ثبت اختراع، جست‌وجو می‌کند. ادوارد مایبریج به ثبت حرکات بدن حیوانات و انسان در حالات مختلف شهرت می‌یابد و به ندرت به عکس‌های او از دره یوسمیتی اشاره می‌شود. آن‌هم سی سال پیش از تولد انسل آدامز، که هر عکاسی با شنیدن نام یوسمیتی، بی‌درنگ یاد او می‌افتد. واکر اونز به عکاسی مستند معروف و محدود می‌شود؛ واژه‌ای که خودش آن را صفتی گمراه‌کننده برای نامیدن آثارش می‌داند (1974، مجله دانش‌آموختگان یِیل). رابرت کاپا، در حالی به عکاسی جنگ خلاصه می‌شود که عکس‌های بی‌شمارش در ثبت دقیق زندگی روزمره در تفلیس را به‌راحتی می‌توان عكاسی صلح نامید.
تصاویر:
1- Robert Capa
2- Wolfgang Tillmans
3- Abelardo Morell
4- Martin Parr
5- Cindy Sherman
6- Walker Evans
7- Alfred Stieglitz
8- Edward Muybridge
9- Robert Frank
10- Stephen Shore
#بام_عکاسی
دبیر: هوفر حقیقی
برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.
شرکت نگاه روشن پارس حامی پشت‌بام
