استودان ری سازه‌ای استوانه‌ای بر دامنه شمالی کوه بی‌بی شهربانو است. این کوه احتمالا از عهد نوسنگی برای مردمان محلی، مقدس بوده است. باری سازه‌های استودانی که در مناطق زردشتی‌نشین (بعد از ورود اسلام) دیده می‌شوند، جایگاه مردگان زردشتی بوده‌اند. اجساد در این محل با نظم مشخصی قرار می‌گرفتند و بعد از اینکه بافت‌های نرم توسط جانوران مردارخوار و عوامل طبیعی، از اسکلت جدا می‌شدند، استخوان‌ها داخل چاهی در میان این سازه ریخته می‌شد. به همین دلیل این سازه‌ها را “استودان” یا “استخوان‌دان” می‌نامند. لازم به ذکر است که تمام سازه‌های استودانی محتملا مربوط به بعد از اسلام هستند چه داده‌های متنی و باستان‌شناختی ثابت می‌کنند که در عهد ساسانی، زردشتیان اجساد خود را بر دامنه کوه‌ها می‌گذاشتند و استخوان‌های باقیمانده را در سوراخ‌های کوچک دیواری همان کوه‌ها که اتفاقا به آنها استودان گفته می‌شد، قرار می‌دادند.
.
مختصات دقیق آن به قرار زیر است:
۳۵٫۶۰۴۲۴۷°شمالی
۵۱٫۴۷۷۵۷۸°شرقی
.
با اینکه این محوطه باستانی در میراث فرهنگی ثبت شده است ولی بدون نگهبان و حفظ حریم رها شده. این سازه تا مرکز تهران، فاصله ناچیزی دارد ولی با توجه به جاده‌های خاکی اطرافش، به راحتی قابل دسترسی نیست. از طرفی شرایط محلی به صورتی است که احتمال حمله حیوانات وحشی و اشرار وجود دارد و توصیه می‌شود گردشگران لااقل نیمه حرفه‌ای با تجهیزات دفاعی به محل نزدیک شوند.
