امشب قرائت پوزش، با شفاعت حنجره است چرا که خاوران امشب پسِ هجده دور سرگیجه‌ی خورشید ببخشید! به خاطر احتمال کسوف به خاطر قتل عام سوسک‌ها در عملیات تطبیقی به خاطر بوی تند گوگرد در افترا به کوه‌پیمایی که شهید می‌داد در تندبادهای موسمی البرز هر سال بی‌دلیل ببخشید! ببخشید من زنم! بدون سعه صدر در سینه‌بندهای گردن‌بندی ویتوریا سیکرت بدون داءالرقص به قدر اسافل اعضا که تو را – عابر نرینه عصرهای پنج‌شنبه – به قدر کافی… بدون خمار به اندازه چشم، در سیاهی بی‌انعطاف شب اندرزگو بی‌برنزگی، زیر خال‌کوبی مندرسم از تیری که رد شده بود: کوی دانشگاه! امشب که خاوران امشب چراغانی است! چراغانی شمع‌های پی‌سوز با چشم‌های رج‌زده!
ببخشید من دکترم! با دست‌های آغشته به جیب با ناتوانی این دستکش‌های سیمانی که مرگ دور می‌زند آن را، خیلی از اوقات فراغت به رغم سادگی
ببخشید! شرمنده‌ام! که سرب تهران، جنس وارداتی مرغوب است تا رسوب همین جنس در مغز و احشا مرگ پدر را در حافظه‌ام رسوخ کند ببخشید که رسوب می‌کنم در امتداد شب بدون سعیدهای کنگرانی
اینجا که تهران با هجمه مسافرکشان رالی بیست و چهار ساعت خواب و بیداری در بهمن پنجاه و هفت که نام کوچکش سیگارست من نفوذ می‌کنم به کانال‌های کارتی بدون روادید، ببخشید! ببخشید به خاطر رسم‌الخط ناخوان به خاطر اعلام خطا در سیستم‌های بانکی کارت‌خوان به خاطر جزم‌اندیشی رفتگرها در جمع‌آوری زباله به خاطر سهراب در مرگ تن به تن به خاطر ستوده‌ترین…
امشب خاوران امشب بی‌وقفه بیات ترک می‌خواند.
به پیشنهاد فرشید پارسی‌کیا
قرار بعدی‌مان باشد هزار سال دیگر پنجاه روز مانده به نوروز حوالی همین میدان جایی که اولین بار آفتاب بتابد
آن روز حرف‌های زیادی خواهیم داشت می‌توانیم چگونه مردن‌مان را برای هم تعریف کنیم از بیهودگی دایره‌ها بگوییم تلاش کنیم برای یادآوری چیزی از این سال‌ها حتی شاید دوباره یکدیگر را به نام کوچک صدا زدیم
کاش آن روز باران هم ببارد آیا به خاطر خواهیم آورد به این خیسی معلق چه می‌گفتیم؟ یا به آن خیسی چشم‌ها به وقت اندوه
کاش علیه این همه فراموشی خنده شویم و باز بگویی: زبان فرّار است، بلند شو کمی راه …
شبیه پیرزنی بر صندلی چرخ‌دار دلمان برای قدم زدن تنگ شود بعید نیست حتی دلمان قهوه‌ای بخواهد و اسب‌های زیادی مجاورمان در حال چریدن باشند می‌بینی هزار سال که بگذرد همه چیز بهتر از حالا است و رنج خاطره‌ی عطری است که سال‌ها پیش زنی در پیاده‌رو از کنارمان گذرانده باشد
کاش تا شب فرصت داشته باشی ماه اگر کامل… چشم در چشمانش بگوییم ماه ای ماه دیوانه هنوز چه قدر زیبایی و ما باید چه اندازه شعرهای غم انگیزتری می‌نوشتیم؟ برای این همه نور و دایره که هزاران سال باریده‌ای آیا روزی ما را به نام کوچکمان خواهی خواند؟ نام کوچک ما مرگ است مرگ به زبان مادری در دایره‌ای از احتمالات، سوالی سر به هواست و گاهی اگر حوصله داشته باشد یک جواب کوتاه
به پیشنهاد فرزین پارسی‌کیا
زن، زبور، جنگ.
یا حرمت الحوّا… ! بر من نه این رواست که راه باشد و من… گم شده به شولاها.
شب… همه شب از گورستان گمنام غزه صدای خندیدن کودکان می‌آید.
یا حرمت الحوّا… ! این همه هیاهوی آدمی ظلمت مظنون کدام بی‌چراغی‌ست: قرینه حیرت و هراس هیولا.
دریغا دشمن نمی‌گذارد شور بشنوم این سه‌تار مجروح هل عطا را.
یا حرمت الحوّا… ! مراقب مادران دریا باش، آن‌ها را آیا هنوز هم یارای گریستن هست!؟
عنوان: عکاسی معاصر ایران “نزدیک‌تر از مو” هنرمندان: محمد عباسی، کیارنگ اعلایی، مهسا علیخانی، حمیدرضا امیرمتین، امیربهادر بیات، شادی قدیریان، مریم دشتی، نجلا دادبر، نگین فیروزی، مریم فیروزی، مجید حجتی، بابک کاظمی، مرتضی خطیب‌زاده، سحر خزایی، علیرضا معماریانی، سبا صفایی، علی سوته، عباس واحدی، فرشته زمانی، کاوه زهدی
زمان: از 28 مهر تا 17 آذر محل‌نمایش: بنیاد هنری آپولونیا، فرانسه
نویسنده: امیربهادر بیات
نمایشگاه عکاسی معاصر ایران با عنوان “نزدیک‌تر از مو” در شهر استراسبورگ فرانسه و به میزبانی بنیاد هنری آپولونیا برگزار شده است. این موسسه هنری در زمینه تبادلات هنری فعالیت می کند. ایده اصلی نمایشگاه بیش از دو سال پیش و در زمان سفر مدیر مجموعه آپولونیا به ایران طرح شد که به دلیل شیوع کرونا امکان نمایش در اون زمان فراهم نشد و نمایشگاه به تاخیر افتاد این تاخیر باعث شد که آثار چندین بار مورد بازبینی قرار بگیرد. انتخاب هنرمندان و آثار توسط کیوریتور ایرانی و یک کیوریتور فرانسوی و در جلسات متعددی انجام پذیرفت. در نهایت ۲۰ تن از هنرمندان عکاس ایرانی به نمایشگاه دعوت و آثارشان در مرحله نهایی به نمایش درآمد. ایده محوری نمایشگاه حول چند مهفهوم کلی بود. مفاهیمی نظیر،زیست محیط و جانعه ایرانی که در نهایت تصویری از عکاسی معاصر ایران ارئه می دادند. در میان هنرمندان شرکت کننده، طیف متنوعی از هنرمندان شناخته شده تا هنرمندان جوان و با استعداد دیده می شود که باعث ایجاد تنوع در رویکرد و تکنیک آثار ارائه شده در نمایشگاه شده است. زمان برگزاری این نمایشگاه که در ابتدا از ۱۴ ژوئن تا ۱۰ سپتامبر سال میلادی جاری برگزار شد، بدلیل استقبال بازدیدکنندگان تا ۸ دسامبر تمدید گردید. جمال عرب زاده کیوریتور نمایشگاه و هیات علمی دانشگاه هنر اسامی شرک کنندگان: برای اطلاعات بیشتر در مورد نمایشگاه می توانید به سایت آپولونیا مراجعه نمایید: https://www.apollonia-art-exchanges.com/fr/ (https://www.apollonia-art-exchanges.com/fr/)
گالری گردی از هفته گذشته
تهران
نمایشگاه انفرادی نقاشی، نیلوفر قادری‌نژاد، ۱۲ تا ۳۰ آبان ۱۴۰۲
