پوزی سایمندز
با نگاهی به دوران پنجاه‌ساله کاری پوزی سایمندز
(Rosemary Elizabeth Posy Simmonds) می‌توان دریافت
که او یکی از راستگوترین ناظران جامعه انگلیسی بوده که
آثارش را در قالب کارتون و کتاب‌های داستانی تصویری ارایه
کرده است. او که متولد 1945م. است, فعالیت خود را به
عنوان کارتونیست در نشنال پرس آغاز کرد و بعدها به خاطر
داستان‌های دنباله‌دارش در صفحه زنان روزنامه گاردین
مشهور شد.
او مهارت خاصی در ترکیب طنز و کمیک و نوع منثور آن‌ها
دارد. خودش درباره خلق کتاب عشق حقیقی می‌گوید:
«می‌خواستم ببینم چه‌طور می‌توان یک کتاب کامل را با
تصاویر تعریف کرد. طبق معمول بخش‌بندی کردن یک فصل
را یکباره انجام دادم؛ شبیه نوشتن یک نمایشنامه کوچک
با اعمال و رفتارها.» او فارغ التحصیل دانشگاه مرکزی
هنر و طراحی است. بعدها در مدرسه هنرهای زیبای
هیترلی, واحدی گذراند که بسیار در موفقیتش موثر بود.
کار با مدل زنده با هدف نقد رفتار اجتماعی
ابتدا درآتلیه مدل زنده را مطالعه و طراحی می‌کرد و سپس
به کارگاهی دیگر رفته و آن‌چه را به خاطر داشت به تصویر
می‌کشید و از آن طراحی سریع ارایه می داد. این آموزش
غیرمعمول او را قادر به ثبت دقیق و درست و به خاطر سپردن
جزییات ساخت.
مشاهده مستقیم روش‌ها و رفتارها و لحن صحبت و گفتار
مردم, اساس و پایه کارتون‌های سیامندز و کتاب‌های او هستند.
در نوشتار عادت‌ها, لهجه‌ها و اصطالحات عامیانه را با نیش و
کنایه و صراحت و دقت به‌کار می‌گیرد و هدفش نقد رفتار
اجتماعی است.
درتمام آثارش تاریخچه دورویی‌ها و ظاهرسازی‌ها و مختصات
رفتاری و ویژگی‌های طبقه متوسط سفیدپوست را مجسم
کرده و به نقد گرفته است.
او فعالیت‌های دیگری چون حضور در هفته مد پاریس و شوی
لباس سال 2000 و همین‌طور فعالیت در انتخابات احزاب
سیاسی کارگر و محافظه‌کار سال 2001 در کارنامه خود دارد.
سایمندز در داستان‌های دنباله‌دار و رمان‌های گرافیکی، بهطور
منظم و پیگیر به موضوعات زنان پرداخته و از حقوق زنان
حمایت کرده است. او به عنوان یک فمینیست در دهه هفتاد،
آثار بسیاری پیرامون بی‌عدالتی درمورد زنان, ارجحیت مردان
و سکسیسم در خانه, کار و جامعه خلق کرد.
تصویرسازی زنان و زنانگی که در تبلیغات
مشارکت و فعالیت‌های منظم وی در صفحه زنان گاردین به
او این امکان را داد که در مورد موضوعات مختلف اظهارنظر
کند؛ از داوری زنان هنگام شیردهی تا تصویرسازی زنان و
زنانگی که در تبلیغات استفاده می‌شد.
درآثار سیامندز مرگ و پایان بندی‌های تلخ و ناگوار و ناامیدی‌ها
بسیار دیده می‌شوند. او واهمه‌ای از نمایش سرنوشت
غم‌انگیز قهرمانش ندارد، حال آن‌که زبانش طنز است. این روند
در دفترهای طراحی او که به بازنمایی جنگ و عوارض تلخ آن
پرداخته نیز دیده می‌شود.
داستان آخر سایمندز *کاساندرا دارک* از بقیه آثارش تلخ‌تر
و تاریک‌تر است؛ روایت زندگی زنی منزوی در لندن که دلال
هنری بوده و در دهه هفتاد زندگی‌اش را سپری می‌کنو. این
اثر بازتابی از نگرانی سایمندز نسبت به مردمی است که
زندگی با آن‌ها مهربان نبوده؛ زندگی ترسناک و شوم بسیاری
از مردم. او با تصویرگری دقیق و حساس خود، فهمی دقیق
و عینی از آن‌چه قهرمان از دست داده، آن‌چه هرگز نداشته
و آن‌چه هنوز قادر به انجام آن است، ارایه کرده. او اغلب به
اقشاری می‌پردازد که از سوی جامعه کمتر دیده می‌شوند.
آثار او تلخ اما واقعی هستند و ابزار بیانش، طنز است؛ آینه‌ای
که مخاطب خندان خود را به اندیشیدن وامی‌دارد.
#بام_تصویرسازی
دبیر: سمیه علیپور
تهیه و تنظیم: سحر حقگو
تصاویر:
اخبار هنرهای تجسمی را در پشت بام پیگیری کنید.
برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.
