فریدا کالو
فریدا کالو (Frida Kahlo) نقاش مکزیکی و یکی از زنان نامدار
تاریخ هنر است. او که از هنرمندان انقلابی آمریکای لاتین
بود، در ۶ جولای ۱۹۰۷ در کویوآکان مکزیکوسیتی به دنیا
آمد. در سپتامبر ۱۹۲۵، وقتی هجده سال داشت، در اثر
تصادف شدید اتوبوس دچار شکستگی‌های بسیار در ناحیه
شانه، سینه، کمر، لگن و پا شد. به همین دلیل مدت زیادی
در بستر بود و در همین زمان نقاشی را شروع کرد. او با
الهام از لوازم کار پدرش، امیال و رنج‌ها و خوشی‌هایش را
روی بوم نقاشی آورد.
در میان همه آثارش خودنگاره‌های بسیار فریدا کالو ممتازند؛
خودنگاره‌هایی که افزون بر چهره، سیمای درونی او را آشکار
می‌کنند. پدر وی که عکاس بزرگی بود، عکس‌های زیادی از
کودکی فریدا گرفته است.
خودنگاره‌های فریدا کالو
خودنگاره‌های او در واقع به نوعی تداوم عکس‌های پدرش
هستند. آثار وی آمیخته به نمادهای بومی و مفاهیم
شخصی‌اند. خودنگاره‌ها اغلب به همراه حیوانات کوچک و
گیاهان تزیینی بر بوم نقاشی ظاهر شده‌اند.
میمون‌ها و گربه‌هایی که دست در گردن فریدا انداخته و همراه
او به تماشاگر خیره مانده‌اند. مرغ مگس‌خوار یا گیاهانی در
پس‌زمینه که گاه بزرگ‌تر از اندازه طبیعی بوده و او را در بر
گرفته‌اند. همچنین گل‌هایی که با رنگ‌های گوناگون، موهایش
را زینت بخشیده‌اند. میمون در باورهای عامیانه مکزیک، هم
نشانه مرگ است و هم نمادی برای شوخ‌طبعی و سرزندگی.
مرغ مگس‌خوار نیز طلسمی برای کامیابی در عشق و بازگشت
قهرمانِ مرده به زمین، به شکل این پرنده است.
فریدا کالو در دوران زندگی کوتاهش همواره در پی رسوخ به
بطن زندگی بود و در این مسیر، جسم سرشار از رنج خویش
را در تابلوهایش عیان می‌کرد و می‌شکافت. بعضی نقاشی‌های
او با دقت بسیار در کالبد‌شناسیِ بدن انسان کشیده شده‌اند،
که ناشی از تصادف سرنوشت ساز دوران جوانی اوست.
آندره برتون، شاعر و نویسنده سوررئالیست فرانسوی،
نقاشی‌های فریدا کالو را سوررئالیستی می‌داند، اما فریدا
معتقد بود که واقعیتِ خود را روی بوم به تصویر می‌کشد.
واقعیت او جز در نقاشی‌هایش، در لباس‌ها و آرایه‌ها و دیگر
وسایل شخصی‌اش در منزل وی، “خانه آبی”، در حمامی
مهر و موم شد. دیگو ریورا، همسر وی که او هم نقاش
سرشناسی بود، وصیت کرد که پانزده سال پس از مرگش،
آن را بگشایند، اما خودش چندی بعد در گذشت و این گنجینه
تا سال ۲۰۰۴ دست نخورده باقی ماند. برای نخستین بار این
مجموعه در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن در نمایشگاهی تحت
عنوان “فریدا کالو: آراستن خود” به نمایش در آمد.
فریدا کالو در ۱۹۵۴ همان‌جا که متولد شده بود درگذشت.
#بام_نقاشی
دبیر: یاسمن رسولی
تصاویر:
