احمد عالی ؛ نقاش عکس‌ها
«عکاسی برای من کپی محض از طبیعت و واقع‌نمایی عینی نیست، می‌خواهم در طبیعت و واقعیت‌های آن تصرف نمایم»
اگر شعر و شاعری، نیازمند کلمه و احساس است،
ابزار کار احمدعالی، رنگ و نور است.
احمد عالی نقاش، طراح گرافیک و عکاس ایرانی، متولد
1314 در تبریز است. او از اولین عکاسان ایرانی است،
که عکس را نه به عنوان رسانه‌ای جهت ثبت و
توصیف وقایع، بلکه به عنوان اثر هنری
مستقل که حاوی پیام و محتواست، مطرح کرد.
از نگاه او کوه، درخت، انسان، بنا و در نهایت همه چیز
فرم است. عکس‌هایی که او از انقلاب 1357
ایران تهیه کرده است، نه گزارش و مستندی از
وقایع آن دوران، بلکه تصاویری مبتنی بر
اصول مبانی و زیبایی‌شناسی فرمالیستی هستند.
پیشگام عکاسی هنری ایران
عالی پیشگام عکاسی هنری ایران است.
تسلط وی به مکاتب هنری جهان، موجب تاثیر آگاهانه
وی در تولید تصویر عکاسانه است. او فضاهای غریب
مکتب سوررئالیسم را با خودآگاهی مکتب کانستراکتیویسم
تلفیق کرده و بدین ترتیب از نسخه‌برداری طبیعت و واقع‌نمایی
دوری می‌کند. علاوه بر این در آثار وی همه چیز از پیش
تعیین شده است و برای هرچیز نقش و ارزش معینی وجود دارد.
عالی در آثارش به ندرت واقعه یا داستانی را روایت می‌کند.
هدف او جست‌وجو و نوآوری است. بیشتر موضوعاتی که
در طی سالیان متمادی عکاسی کرده، معماری،
طبیعت، فضاهای شهری، دیوارنگاره، چهره و بدن انسان است
که گاه در قالب کلاژهای بدیع ارائه شده است.
احمد عالی استاد گروتسک و طنز در عکاسی ایران است.
ابراهیم حقیقی درباره آثار او می‌گوید: “او آمده است تا حرفی بگوید؛ حرفی تازه، گاهی به طنز و شوخی یا به تلخی و خشکی.”
احمد عالی نخستین کسی است که در ایران، در یک نمایشگاه گروهی، یک عکس رنگی را به عنوان یک اثر نمایش داد.
#بام_عکاسی
دبیر: فاطمه پزشکی
تصاویر بیشتر:
اخبار هنرهای تجسمی را در پشت بام پیگیری کنید.
برای خرید نسخه کاغذی پشت بام به این لینک مراجعه کنید.
