لوچیتا هِرتادو هنرمندی که در دهه پایانی زندگی خود شناخته شد
گالری Hauser&Wirth در گذشت لوچیتا هرتادو هنرمند ساکن لس آنجلس آمریکا را تایید کرد. هنرمندی که در ۸۰ سال خلق اثر هنری تنها در دهه پایانی زندگی خود شناخته شد.
هرتادو لوچیتا در طول زندگی حرفه‌ای خود آثاری را خلق کرده که همواره بین فضاهای انتزاعی، فیگوراتیو و سورئال متغییر هستند. او با نقاشی، طراحی، چاپ و عکس‌هایش یک زبان بصری منحصر به فرد که به فرم‌های بدن و طبیعت گره خورده است را پدید آورده.
هرتادو به محافل برخی از بزرگترین هنرمندان و روشنفکران قرن بیستم راه پیدا کرد از جمله: مارسل دوشان، روفینو تامایو، فریدا کالو، دیه‌گو ریورا، شخصیت‌های جنبش سورئالیست در مکزیک، او همچنین عضو گروه Dynaton group در سان فرانسیسکو بود.
داستان زندگی لوچیتا برخلاف دوستانش با شهرت بین‌المللی همراه نبود. او نزدیک به ۷۰ سال، به عنوان هنرمندی گمنام به خلق آثار هنری پرداخت و در دهه پایانی زندگی خود در دنیای هنر به رسمیت شناخته شد.
هانس-اولریخ ابریست مدیر هنری گالری‌های سرپنتاین به خبرگزاری آرت‌نت گفت:” امروز جهان یک هنرمند بزرگ را از دست داد.”
یک زندگی استثنایی
لوچیتا هرتادو در سال ۱۹۲۰ در حومه شهر کاراکاس در کشور ونزوئلا متولد شد. سال‌های اولیه زندگی او در نزدیکی طبیعت گذشت و در سن ۸سالگی به همراه خانواده به آمریکا مهاجرت کرد.
پس از دوران دبیرستان در روزنامه اسپانیایی زبان la prensa مشغول به کار شد و در آنجا با همسر خود دانیل دل سولار روزنامه نگار اهل شیلی آشنا شد، آنها در سال ۱۹۳۸ وقتی لوچیتا تنها ۱۸ سال سن داشت، ازدواج کردند و صاحب دو فرزند شدند. هرتادو درباره این موضوع در سال ۲۰۱۸ به خبرگزاری آرت‌نت گفته بود: “دل سولار یک مرد غیر قابل اعتماد بود که خانواده‌اش را رها کرد.”
کمی بعد هرتادو وارد حرفه طراحی مد شد و در اواسط دهه ۱۹۴۰ با ولفگانگ پالن نقاش سورئالیست اتریشی ازدواج کرد و باهم به مکزیکوسیتی نقل مکان کردند، جایی که او به هنرمندان برجسته‌ای همچون فریدا کالو، روبرتو ماتا معرفی شد اما پس از مرگ پسر خردسالش پابلو به دلیل بیماری فلج اطفال که یکی از غم‌انگیزترین اتفاقات زندگی او بود، مکزیکوسیتی را به مقصد نیویورک ترک می‌کند. در نیویورک عضو گروه Dynaton می‌شود و در آنجا با همسر سوم خود لی مولیکنِ نقاش ملاقات می‌کند و صاحب دو فرزند می‌شوند.
طبیعت والا و شادمانیِ مادرانه
هرتادو در تمام این مدت کار خود رو بی‌سر و صدا انجام می‌داد. در دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ او آثاری انتزاعی را با الهام از قبیله‌ها و دوران پیشا-کُلُمبی خلق می‌کرد اما بعد به فیگوراتیو و سبک سورئال روی آورد.
(دوران پیشا-کُلُمبی به برهه‌ای از تاریخ قاره آمریکا اطلاق می‌شود که هنوز مردم اروپایی به این قاره وارد نشده بودند.)
طبیعت والا و شادمانیِ مادرانه مضامینی هستند که به عنوان تقدیسِ طبیعت در کارهای او تکرار شده‌اند. او عضو موسس شورای هنرمندان زن لس آنجلس بود و اولین نمایشگاه انفرادی او در سال ۱۹۷۴ در گالری Grandview برگزار شد.
در سال ۲۰۱۶ آثارش در LA’s Park به نمایش در آمد و طولی نکشید که این نمایشگاه یک موفقیت بزرگ را برایش رقم زد. در سال ۲۰۱۸ در دو سالانه موزه Hammer با عنوان “Made in LA” شرکت کرد و سال بعد به عنوان ۱۰۰چهره تاثیرگذار توسط مجله TIME معرفی شد. در سال ۲۰۱۹ در گالری Serpentin Sackler لندن اولین مروری بر آثار هرتادو با عنوان “زندگی میکنم، می‌میرم، و دوباره متولد می‌شوم” برگزار شد و در اوایل سال جاری در موزه هنر لس آنجلس این مجموعه به نمایش در آمد، نمایشگاهی که روند کاری و تجربه زیست هنرمند را در طی دهه‌ها ترسیم می‌کرد.
هانس-اولریخ ابریست مدیر گالری سرپنتاین اولین کسی بود که در سال ۲۰۱۷ از استودیو هرتادو بازدید کرد. ابریست میگوید:”نه تنها از آثار بلکه از میزان زیاد و گوناگونی تمرین‌های هرتادو شگفت زده شدم.”
وی همچنین گفت: “در یک بازدید یک ساعته از استودیو، متوجه شدم او نه تنها یک نقاش خارق‌العاده که ۸۰ سال بدون نمایشگاه تولید اثر کرده ، بلکه یک عکاس، طراح لباس، شاعر و اکولوژیست (بوم‌شناس) فعال است.”
مرگ پایان ماجرا نیست
ابریست برای کتاب زندگی نامه هرتادو ساعتهای زیادی را با او به گفتگو نشسته است و یاداوری می‌کند که چطور ناشناس بودن، هرتادو را خسته نکرد. کیوریتور او میگوید: “او همیشه می‌دانست لحظه‌ای فرا خواهد رسید که در دنیای هنر به رسمیت شناخته می‌شود و زمانی که این اتفاق افتاد کاملا برایش آماده بود و هر لحظه از این موقعیت لذت می‌برد.”
هرتادو تا آخرین لحظه به خلق اثر ادامه داد. برخی از آثار او در دوران پایان زندگی خود تصاویری از ملاقات با آسمان، کوه‌ها و آب را نشان می‌دهند.
او درگفتگو با آرت‌نت در سال ۲۰۱۸ میگوید:” فکر نمی‌کنم مرگ پایان ماجرا باشد، فقط مرزهایی وجود دارند و من فکر میکنم این داستان ادامه دارد و من پذیرای این سفر هستم.”
عکس بیشتر:
اخبار هنرهای تجسمی را در پشت بام پیگیری کنید.
برای خرید مجله پشت بام به لینک زیر مراجعه کنید
