پرژام پارسی

در ستایش زنگ‌زدگی به‌مثابه‌ی نشانه‌ی غیاب در عصری که سرعت و کارآمدی به ارزش‌های متافیزیکی بدل شده‌اند، احسان طوسی با نوعی «حرکت معکوس در دل جهان معاصر» به سراغ بازسازیِ شیء رهاشده، متروک و بی‌کارکرد می‌رود؛ ... ادامه ...

طنینِ گسسته؛ صدا، غیاب، و بازخوانی امر ناپدید در پهنه‌ی ایران ۱. مقدمه: صدا در مقام یک گسست تاریخی نمایشگاه Iran Soundscape بیش از آن‌که مجموعه‌ای از تجربیات صوتی باشد، میدان انکشاف یک بحران است؛ بحرانی ... ادامه ...

تبارشناسی یک ناخودآگاه تراویده در ماده آنچه لوئیز بورژوا را از دیگر مجسمه‌سازان هم‌عصر خود متمایز می‌کند، نه در فرم، نه در تکنیک، بلکه در رابطه‌ی ویژه‌ی او با خاطره، جنسیت، فضا، و ناخودآگاه است. برخلاف ... ادامه ...

هم‌آوایی سوگوارانه سه روایت تصویری در هنر مدرن و معاصر ایران، داوود امدادیان، منصور قندریز و کیومرث کیاست را می‌توان سه قطب برجسته‌ی یک مثلث معنایی دانست؛ مثلثی که در آن، اسطوره، تراژدی و زخم هستی‌شناسانه ... ادامه ...

فلسفه غیاب و مرگ معنا در تقاطع ساحت‌های متکثر بازنمایی و فروپاشی مفاهیم متعارف زیباشناختی، هامون علیپور با مجموعه‌ای از آثار خود، فراخوانی برای ورود به جهان بوطیقای انحلال معنا صادر می‌کند؛ جهانی که در آن، ... ادامه ...

درباره نمایشگاه علی ذاکری با عنوان «قدم برداشتن در تاریکی/سری دوم» در گالری سرای در مواجهه با این تجسمات تصویری، مخاطب نه صرفاً به تماشای سطوحی از رنگ و خطوط فرامی‌خوانَد، بلکه در هزارتویی از دیالکتیک ... ادامه ...

درباره نمایشگاه محمود باجلان با عنوان «خورشید گرفتگی» در گالری نگر در دل سکوت سهمگین و سایه‌های انبوهی که بر بوم‌های محمود باجلان حک شده‌اند، طبیعت دیگر آن تجلی آشنای لطافت و حیات نیست، بلکه به ... ادامه ...

درباره آثار مهین منفرد در مواجهه با این مجموعه آثار، آنچه ابتدا رخ می‌نماید، نه تجسمی از فرم و رنگ، بلکه احضار نوعی آشوب متافیزیکی است؛ آشوبی که در آن خطوط و سطوح، به مثابه اشباحی ... ادامه ...

درباره نمایشگاه زکیه رحیمی با عنوان «بازگشت» در گالری اُ این آثار به‌مثابه تجسمی مرئی از تلاطمات وجودی و زوال‌شناختی‌ای هستند که در تار و پود انسان معاصر تنیده شده‌اند؛ آثاری که نه‌تنها در فرم و ... ادامه ...

درباره نمایشگاه شاهین نوروزی با عنوان «تاریخ انقضا» در گالری نگر آثار ارائه‌شده در این نمایشگاه، همچون تکه‌پاره‌هایی از حافظه جمعی به نظر می‌رسند که در هم‌آمیزی فرم‌ها، رنگ‌ها و ترکیب‌های بصری، یک زبان چندگانه برای ... ادامه ...

درباره نمایشگاه عباس خنجر با عنوان «خنیاگر خاک» در گالری باشگاه در مواجهه با این مجموعه، انسان نه با نقاشی‌های صرفا توصیفی که با گونه‌ای استعلا و فراروی از مرزهای بازنمایی واقعیت روبه‌رو است؛ گویی که ... ادامه ...

یادداشتی بر نمایشگاه امیر تُرابنده در گالری ثالث با عنوان «بخیه‌های پلاستیکی» نقاشی‌های امیر تُرابنده را می‌توان بازتابی از گسست‌های بنیادین در تجربه‌ی انسانی دانست؛ تجسمی از امر ناپایدار که در مرزهای فروپاشی و زایش در ... ادامه ...

درباره آثار محسن صادقیان با عنوان «آسمان گدار» در بنیاد لاجوردی کوه‌های محسن صادقیان، همچون ارواحی سربرآورده از بطنِ خاکسترِ زمین، در هیئت زخم‌هایی سرگردان بر پیکره‌ی هستی ایستاده‌اند. این کوه‌ها نه فرزند طبیعت، که زاییده‌ی ... ادامه ...

یادداشتی بر آثار حسینعلی ذابحی در گالری هور در جهان اندیشه و هنر، زشتی همواره جایگاهی حاشیه‌ای و مهجور داشته است، گویی که در برابر امر زیبا، همچون «دیگری»ای بی‌اعتبار به حاشیه رانده شده باشد. اما ... ادامه ...

یادداشتی بر نمایشگاه مینو مهین با عنوان «بند» در گالری دنا گزارش ویژه: – تجسد نقصان در امر وجودی و بستر متافیزیکی هنر معاصر در گالری‌ دنا، پیکره‌هایی ایستاده‌اند که گویی از اعماق تاریخ و اسطوره، ... ادامه ...

درباره نمایشگاه سمانه مطلبی با عنوان «پوست» در گالری باوان هنر مدرن و معاصر ایران در مواجهه با گفتمان‌های جهانی همواره در تلاش بوده تا مرز میان سنت و مدرنیته را بازتعریف کند. در این میان، ... ادامه ...