پرژام پارسی

بازنمایی روان‌زخم و مقاومت فرمال

درباره‌ی آثار فرشید ملکی

رؤیت از پس تاریکی: بازنمایی روان‌زخم و مقاومت فرمال در مواجهه‌ی نخست با مجموعه‌ای از نقاشی‌های اخیر فرشید ملکی، آنچه خود را با خشونت به چشم تحمیل می‌کند، اختلال در بازنمایی است: پیکره‌هایی از ریخت‌افتاده، چهره‌هایی ... ادامه ...
در مداری از خاک و فراموشی

درباره‌ی آثار شادی مرادی

در مداری از خاک و فراموشی در دورانی که فرم دیگر تجسدِ صرفِ دیداری نیست، بلکه بقایای ته‌نشین‌شده‌ی مناسک و ستیزهای خاموش است، مجسمه‌هایی که پیش‌روی ما ایستاده‌اند، بیش از آنکه «ساخته» شده باشند، گویی از ... ادامه ...

درباره‌ی آثار فهیمه مومنی

محو، متداخل، منجمد؛ روایت تصویری از روزمرگی ناپایدار در مواجهه با این مجموعه نقاشی، با جهانی تصویری روبه‌رو هستیم که هم‌زمان در آستانه‌ی ظهور و محو قرار دارد؛ گویی جهان بازنمایی‌شده در این بوم‌ها، نه برآمده ... ادامه ...

درباره‌ی آثار فرزاد امینی

رهایی از فرم، غرقه در درد؛ تاملی در باب بدنی شکسته و روانی مضطرب در نقاشی معاصر آن‌چه در مواجهه با این مجموعه رخ می‌دهد، نه تماشای تصویر، که ورود به میدانی‌ست از بحران و گسیختگی؛ ... ادامه ...
در ستایش زنگ‌زدگی به‌مثابه‌ی نشانه‌ی غیاب

درباره آثار احسان طوسی

در ستایش زنگ‌زدگی به‌مثابه‌ی نشانه‌ی غیاب در عصری که سرعت و کارآمدی به ارزش‌های متافیزیکی بدل شده‌اند، احسان طوسی با نوعی «حرکت معکوس در دل جهان معاصر» به سراغ بازسازیِ شیء رهاشده، متروک و بی‌کارکرد می‌رود؛ ... ادامه ...
طنینِ گسسته: صدا، غیاب، و بازخوانی امر ناپدید در پهنه‌ی ایران

درباره نمایشگاه Iran Soundscape  

طنینِ گسسته؛ صدا، غیاب، و بازخوانی امر ناپدید در پهنه‌ی ایران ۱. مقدمه: صدا در مقام یک گسست تاریخی نمایشگاه Iran Soundscape بیش از آن‌که مجموعه‌ای از تجربیات صوتی باشد، میدان انکشاف یک بحران است؛ بحرانی ... ادامه ...
طنینِ گسسته: صدا، غیاب، و بازخوانی امر ناپدید در پهنه‌ی ایران

لوئیز بورژوا؛ رمزگشایی از ناخودآگاه در پیکره‌سازی معاصر

تبارشناسی یک ناخودآگاه تراویده در ماده آنچه لوئیز بورژوا را از دیگر مجسمه‌سازان هم‌عصر خود متمایز می‌کند، نه در فرم، نه در تکنیک، بلکه در رابطه‌ی ویژه‌ی او با خاطره، جنسیت، فضا، و ناخودآگاه است. برخلاف ... ادامه ...
استودیو 51: «دیالکتیک زوال»

استودیو 51: «دیالکتیک زوال»

آنچه دیده می‌شود، آنچه ناپدید می‌شود هیچ تصوری بی‌پشتوانه‌تر از آن نیست که گمان کنیم تصویر، حقیقت را ضبط می‌کند. تصویر نه آن چیزی است که واقعیت را منعکس کند، نه آنچه گذشته را ثبت نماید ... ادامه ...
هم آوایی سوگوارانه سه روایت تصویری

از قندریز، کیاست و امدادیان

هم‌آوایی سوگوارانه سه روایت تصویری در هنر مدرن و معاصر ایران، داوود امدادیان، منصور قندریز و کیومرث کیاست را می‌توان سه قطب برجسته‌ی یک مثلث معنایی دانست؛ مثلثی که در آن، اسطوره، تراژدی و زخم هستی‌شناسانه ... ادامه ...
بازنمایی انحطاط هستی و مرگ معنا در جهان بصری

درباره نمایشگاه هامون علیپور در گالری آیریس

فلسفه غیاب و مرگ معنا در تقاطع ساحت‌های متکثر بازنمایی و فروپاشی مفاهیم متعارف زیباشناختی، هامون علیپور با مجموعه‌ای از آثار خود، فراخوانی برای ورود به جهان بوطیقای انحلال معنا صادر می‌کند؛ جهانی که در آن، ... ادامه ...
در سایه‌های زخم و فروپاشی: تاملی بر دیالکتیک رنج و بی‌معنایی در بازنمایی‌های تصویری

در سایه‌های زخم و فروپاشی: تاملی بر دیالکتیک رنج و بی‌معنایی در بازنمایی‌های تصویری

درباره نمایشگاه علی ذاکری با عنوان «قدم برداشتن در تاریکی/سری دوم» در گالری سرای در مواجهه با این تجسمات تصویری، مخاطب نه صرفاً به تماشای سطوحی از رنگ و خطوط فرامی‌خوانَد، بلکه در هزارتویی از دیالکتیک ... ادامه ...
فراخوانی آشوب

فراخوانی آشوب

درباره نمایشگاه شاهین نوروزی با عنوان «تاریخ انقضا» در گالری نگر آثار ارائه‌شده در این نمایشگاه، همچون تکه‌پاره‌هایی از حافظه جمعی به نظر می‌رسند که در هم‌آمیزی فرم‌ها، رنگ‌ها و ترکیب‌های بصری، یک زبان چندگانه برای ... ادامه ...
افق‌های گشوده‌شده در خلا

افق‌های گشوده‌شده در خلا

درباره نمایشگاه عباس خنجر با عنوان «خنیاگر خاک» در گالری باشگاه در مواجهه با این مجموعه، انسان نه با نقاشی‌های صرفا توصیفی که با گونه‌ای استعلا و فراروی از مرزهای بازنمایی واقعیت روبه‌رو است؛ گویی که ... ادامه ...
بازتابی از انسان معاصر

بازتابی از انسان معاصر

یادداشتی بر نمایشگاه امیر تُرابنده در گالری ثالث با عنوان «بخیه‌های پلاستیکی» نقاشی‌های امیر تُرابنده را می‌توان بازتابی از گسست‌های بنیادین در تجربه‌ی انسانی دانست؛ تجسمی از امر ناپایدار که در مرزهای فروپاشی و زایش در ... ادامه ...
اشباحی فروبسته در خویش‌

اشباحی فروبسته در خویش‌

درباره آثار محسن صادقیان با عنوان «آسمان گدار» در بنیاد لاجوردی کوه‌های محسن صادقیان، همچون ارواحی سربرآورده از بطنِ خاکسترِ زمین، در هیئت زخم‌هایی سرگردان بر پیکره‌ی هستی ایستاده‌اند. این کوه‌ها نه فرزند طبیعت، که زاییده‌ی ... ادامه ...
پیکره‌های زخم‌خورده

پیکره‌های زخم‌خورده

یادداشتی بر نمایشگاه مینو مهین با عنوان «بند» در گالری دنا گزارش ویژه: – تجسد نقصان در امر وجودی و بستر متافیزیکی هنر معاصر در گالری‌ دنا، پیکره‌هایی ایستاده‌اند که گویی از اعماق تاریخ و اسطوره، ... ادامه ...