پرژام پارسی

نرم‌جسمانیِ ساکن در تاریکی

 آشیان

نرم‌جسمانیِ ساکن در تاریکی در مجموعه‌ی «آشیان» از آذین رستمی، بدن نه همچون ابژه‌ای برای تماشا، بلکه به‌مثابه رخدادی انفجاری از درونِ خویش ظاهر می‌شود. این‌جا دیگر با بدن به‌مثابه فرم روبرو نیستیم، بلکه با پیکره‌ای ... ادامه ...
ساحت‌های انتزاعِ تن

ساحت‌های انتزاعِ تن

درباره‌ی تجسد لرزان و آگاهیِ زخم در جهانی که پیکره‌ی انسانی، چه در عرصه‌ی تصویر و چه در میدان فرم، یا به مصرف‌پذیریِ زودگذر تنزل یافته یا در شکاف‌های امر نمادین به فراموشی سپرده شده‌، آثار ... ادامه ...
درباب سکون شیء، بحران دلالت، و فرم به‌مثابه مقاومت

برای گل‌های سرزمینم

درباب سکون شیء، بحران دلالت، و فرم به‌مثابه مقاومت چیدمان «برای گل‌های سرزمینم» را نمی‌توان درون چارچوب‌های متعارف بازنمایی در هنر معاصر جای داد. با آن‌که اثر در ظاهر از عناصر آشنا بهره می‌گیرد ـ گل ... ادامه ...
فرمالیسم زوال‌یافته

فرمالیسم زوال‌یافته

انهدام سوبژکتیویته در آستانه‌ی تصویری «معماری ناپیوستگی: تأملی بر روندهای تصویری و ساختارهای درونی آثار محمد فاسونکی» پیشگفتار: محمد فاسونکی در عرصه‌ای حضور می‌سازد که ساختار تصویری، در مقام یک فرایند تحلیلی، از تمامی کارکردهای توصیفی، ... ادامه ...
درباره‌ی «شوق بامداد» از پری‌یوش گنجی

درباره‌ی «شوق بامداد» از پری‌یوش گنجی

بی‌نام در آستانه‌ی صبح در آستانه‌ی سپیده‌دمی که نه به‌راستی آغاز روز، بلکه لبه‌ی گشوده‌ی ادراک است. آن‌چه در نمایشگاه «شوق بامداد» با آن مواجه‌ایم، نه مجموعه‌ای از آثار نقاشی در ساحتِ بازنمایی‌ست و نه اجرای ... ادامه ...
درباره‌ی آثار واحد خاکدان

درباره‌ی آثار واحد خاکدان

سکونت پدیدار در اقلیم خاموشی در پهنه‌ای که حضور از نسبت تهی می‌گردد و شیء در تن خویش به اقامت درمی‌ماند، جایی‌که فاصله از نگاه ته‌نشین می‌شود و رخداد در سنگینی مکث، فروماندگی را بدل به ... ادامه ...
چهره در وضعیت سوگواری: زبانِ حذف در سپیدی و سکوت

درباره‌ی آثار محمد نوریان

چهره در وضعیت سوگواری: زبانِ حذف در سپیدی و سکوت آنجا که چهره دیگر نه موضوع بازشناسی، که وضعیت گسسته‌ی هستی‌مندی است، نقاشی نه همچون رسانه‌ای بازنمای، بلکه چونان سطحی از شکست‌های دیدار و رسوب‌های حذف‌شدگی ... ادامه ...
بازنمایی روان‌زخم و مقاومت فرمال

درباره‌ی آثار فرشید ملکی

رؤیت از پس تاریکی: بازنمایی روان‌زخم و مقاومت فرمال در مواجهه‌ی نخست با مجموعه‌ای از نقاشی‌های اخیر فرشید ملکی، آنچه خود را با خشونت به چشم تحمیل می‌کند، اختلال در بازنمایی است: پیکره‌هایی از ریخت‌افتاده، چهره‌هایی ... ادامه ...
در مداری از خاک و فراموشی

درباره‌ی آثار شادی مرادی

در مداری از خاک و فراموشی در دورانی که فرم دیگر تجسدِ صرفِ دیداری نیست، بلکه بقایای ته‌نشین‌شده‌ی مناسک و ستیزهای خاموش است، مجسمه‌هایی که پیش‌روی ما ایستاده‌اند، بیش از آنکه «ساخته» شده باشند، گویی از ... ادامه ...

درباره‌ی آثار فهیمه مومنی

محو، متداخل، منجمد؛ روایت تصویری از روزمرگی ناپایدار در مواجهه با این مجموعه نقاشی، با جهانی تصویری روبه‌رو هستیم که هم‌زمان در آستانه‌ی ظهور و محو قرار دارد؛ گویی جهان بازنمایی‌شده در این بوم‌ها، نه برآمده ... ادامه ...

درباره‌ی آثار فرزاد امینی

رهایی از فرم، غرقه در درد؛ تاملی در باب بدنی شکسته و روانی مضطرب در نقاشی معاصر آن‌چه در مواجهه با این مجموعه رخ می‌دهد، نه تماشای تصویر، که ورود به میدانی‌ست از بحران و گسیختگی؛ ... ادامه ...
در ستایش زنگ‌زدگی به‌مثابه‌ی نشانه‌ی غیاب

درباره آثار احسان طوسی

در ستایش زنگ‌زدگی به‌مثابه‌ی نشانه‌ی غیاب در عصری که سرعت و کارآمدی به ارزش‌های متافیزیکی بدل شده‌اند، احسان طوسی با نوعی «حرکت معکوس در دل جهان معاصر» به سراغ بازسازیِ شیء رهاشده، متروک و بی‌کارکرد می‌رود؛ ... ادامه ...
طنینِ گسسته: صدا، غیاب، و بازخوانی امر ناپدید در پهنه‌ی ایران

درباره نمایشگاه Iran Soundscape  

طنینِ گسسته؛ صدا، غیاب، و بازخوانی امر ناپدید در پهنه‌ی ایران ۱. مقدمه: صدا در مقام یک گسست تاریخی نمایشگاه Iran Soundscape بیش از آن‌که مجموعه‌ای از تجربیات صوتی باشد، میدان انکشاف یک بحران است؛ بحرانی ... ادامه ...
طنینِ گسسته: صدا، غیاب، و بازخوانی امر ناپدید در پهنه‌ی ایران

لوئیز بورژوا؛ رمزگشایی از ناخودآگاه در پیکره‌سازی معاصر

تبارشناسی یک ناخودآگاه تراویده در ماده آنچه لوئیز بورژوا را از دیگر مجسمه‌سازان هم‌عصر خود متمایز می‌کند، نه در فرم، نه در تکنیک، بلکه در رابطه‌ی ویژه‌ی او با خاطره، جنسیت، فضا، و ناخودآگاه است. برخلاف ... ادامه ...
استودیو 51: «دیالکتیک زوال»

استودیو 51: «دیالکتیک زوال»

آنچه دیده می‌شود، آنچه ناپدید می‌شود هیچ تصوری بی‌پشتوانه‌تر از آن نیست که گمان کنیم تصویر، حقیقت را ضبط می‌کند. تصویر نه آن چیزی است که واقعیت را منعکس کند، نه آنچه گذشته را ثبت نماید ... ادامه ...
هم آوایی سوگوارانه سه روایت تصویری

از قندریز، کیاست و امدادیان

هم‌آوایی سوگوارانه سه روایت تصویری در هنر مدرن و معاصر ایران، داوود امدادیان، منصور قندریز و کیومرث کیاست را می‌توان سه قطب برجسته‌ی یک مثلث معنایی دانست؛ مثلثی که در آن، اسطوره، تراژدی و زخم هستی‌شناسانه ... ادامه ...
بازنمایی انحطاط هستی و مرگ معنا در جهان بصری

درباره نمایشگاه هامون علیپور در گالری آیریس

فلسفه غیاب و مرگ معنا در تقاطع ساحت‌های متکثر بازنمایی و فروپاشی مفاهیم متعارف زیباشناختی، هامون علیپور با مجموعه‌ای از آثار خود، فراخوانی برای ورود به جهان بوطیقای انحلال معنا صادر می‌کند؛ جهانی که در آن، ... ادامه ...
در سایه‌های زخم و فروپاشی: تاملی بر دیالکتیک رنج و بی‌معنایی در بازنمایی‌های تصویری

در سایه‌های زخم و فروپاشی: تاملی بر دیالکتیک رنج و بی‌معنایی در بازنمایی‌های تصویری

درباره نمایشگاه علی ذاکری با عنوان «قدم برداشتن در تاریکی/سری دوم» در گالری سرای در مواجهه با این تجسمات تصویری، مخاطب نه صرفاً به تماشای سطوحی از رنگ و خطوط فرامی‌خوانَد، بلکه در هزارتویی از دیالکتیک ... ادامه ...