بام گردی

بی‌پناه و کوچ‌کرده در زمان و مکان سوررئالیسم زاهد شیخ‌بهایی در خود انعکاسی از واقعیات اجتماعی را به‌نمایش درمی‌آورد. چنانچه سوررئالیسم را به‌تصویر کشیدن واقعیتی مهم‌تر از واقعیات قابل مشاهده بدانیم، آثار او در فرم، سوررئالیستی ... ادامه ...

حضور معنادار در مکان/فضا حضور انسان در جهان، به عنوان مکانی‌ که در آن زیست می‌کند، وضعیتی اجبار‌گونه و تحمیل شده دارد. او مدام در حال معنابخشی به جهان است و زاده شده تا به این ... ادامه ...

خود پدیداریِ سطح: دیالکتیکِ حذف و انباشت مقدمه:نمایشگاه «پالیمسست» بویه سادات‌نیا، که در گالری اُ تهران به اجرا درآمد، به‌منزله‌ی رخدادی است که در آن سطح، از جایگاه واسطِ انتقال تصویر به مرتبه‌ی خودـ‌پدیداری ارتقا می‌یابد؛ ... ادامه ...

تلاشی‌ برای بازشناسی خود یادداشتی بر نمایشگاه «احتمال انقراض» در سال‌های اخیر، «عکاسی مستندسازی ذهنی» به یکی از جریان‌های تاثیرگذار در روایت تصویری از واقعیت‌های اجتماعی بدل شده است؛ رویکردی که دیگر صرفا به ثبت بی‌طرفانه ... ادامه ...

تقاطع خط و انکار در وضعیت معاصر مقدمه در زمانه‌ای که زبان تصویری، درون‌مایه‌ی خود را از حیثِ بازنمایی به مرز فرسودگی رسانده و نظام‌های ادراکی با تورم نشانه، انفصال سوژه از ساختار، و تکرار الگوهای ... ادامه ...

در هیاهوی خیال کارهای منیژه و پریسا حجازی بیش از هرچیز باشکوه هستند. آثار آن‌ها برخلاف هنر مینیمالیستی با حداکثر میزان استفاده از عناصر بصری به‌تصویر درآمدند. مخاطب با رنگ‌هایی روشن و کارهایی پر از جزئیات‌ ... ادامه ...

تاریخ و امکان‌های ویرانگرش نمایشگاه دگردیسی مرجان قربانی از ۸ تا ۱۹ دی ماه ۱۴۰۲ در پروژه‌های ۰۰۹۸۲۱ در تهران برگزار شد. در بخشی از استیتمنت این نمایشگاه آمده است: «همواره تمامی رخدادها با دگردیسی رقم ... ادامه ...

ملانکولیا و استحاله‌ی سوژه در فضایی اثیری با تمرکز بر مجموعه‌ی دهلیز، به‌نمایش درآمده در گالری والی تفسیری از مجموعه‌ی «دهلیز» سمانه یوسفی نوعی بازنمایی سوژه در لحظه‌ی استحاله است. این نوعی نمایش سوژه با ترفندهایی ... ادامه ...

سوژه‌های غریب و تک افتاده‌ی جهانی خودبسنده وقتی پل گوگن رنگ‌هایش را خام و بدون تغییر در نقاشی‌هایش قرار می‌داد، نمودی از هنر شرق، تصویری آرمانی و بهشتی تازه‌کشف‌شده را پیش چشم داشت. این را می‌شد ... ادامه ...

اگر عشق را بشود نقش بست آثار مریم شجاعی ارتباط مستقیمی با یادآوری گذشته و مرور خاطرات دارند. این شکل از به‌تصویر کشیدن گذشته در فرم کارها برجسته می‌شود. هنرمند فیگورها را در شمایل واقعی و ... ادامه ...

درآمیختگی حیوان، انسان و طبیعت درباره‌ی آثار محمودرضا زندپور، با تمرکز بر مجموعه‌ی کشتی نوح، به‌نمایش درآمده در فضای عمق‌یافته اینک آخرالزمان (Apocalypse Now) نام فیلمی از ساخته‌های فرانسیس فورد کاپولا است که در سال ۱۹۷۹ ... ادامه ...

نرم‌جسمانیِ ساکن در تاریکی در مجموعه‌ی «آشیان» از آذین رستمی، بدن نه همچون ابژه‌ای برای تماشا، بلکه به‌مثابه رخدادی انفجاری از درونِ خویش ظاهر می‌شود. این‌جا دیگر با بدن به‌مثابه فرم روبرو نیستیم، بلکه با پیکره‌ای ... ادامه ...

درباره‌ی تجسد لرزان و آگاهیِ زخم در جهانی که پیکره‌ی انسانی، چه در عرصه‌ی تصویر و چه در میدان فرم، یا به مصرف‌پذیریِ زودگذر تنزل یافته یا در شکاف‌های امر نمادین به فراموشی سپرده شده‌، آثار ... ادامه ...

انهدام سوبژکتیویته در آستانه‌ی تصویری «معماری ناپیوستگی: تأملی بر روندهای تصویری و ساختارهای درونی آثار محمد فاسونکی» پیشگفتار: محمد فاسونکی در عرصه‌ای حضور می‌سازد که ساختار تصویری، در مقام یک فرایند تحلیلی، از تمامی کارکردهای توصیفی، ... ادامه ...

قصه‌ی دریافتنِ «آدمی» از نگاه کورش ادیم گفتن از نسبت انسان با دیگری دشوار است. همواره برداشت‌ها، گمان‌ها، اندیشه‌ها و تعصب‌ها‌، هاله‌‌ای بر این نسبت می‌اندازند. نمی‌توانیم دیگری را آنگونه که هست دریابیم و درک کنیم. نمی‌توانیم ... ادامه ...

در بایگانیِ زخم، در مقامِ مقاومتِ حافظه تاملی در ساحت متافیزیکی-روایت‌شناختیِ مجموعه‌ی «پسرکُشی» اثر فرشید پارسی‌کیا در مواجهه با پیکره‌ی تصویری-مفهومیِ «پسرکُشی»، آن‌گونه که فرشید پارسی‌کیا با بیانی درون‌زاده و فراموضوعی آن را از مرز بازنماییِ ... ادامه ...

در تعلیقِ سکوت و سوگواری بی‌تردید مجموعه‌ی «فوگ در سل مینور» از شیما اسفندیاری، نه صرفا سلسله‌ای از تصاویر، بلکه قطعه‌ای موسیقایی در کالبد بصری‌ست؛ بدنی که همچون پیکره‌های ناپایدار در آستانه‌ی فروپاشی، به تعلیقی وهم‌انگیز ... ادامه ...

رؤیت از پس تاریکی: بازنمایی روان‌زخم و مقاومت فرمال در مواجهه‌ی نخست با مجموعه‌ای از نقاشی‌های اخیر فرشید ملکی، آنچه خود را با خشونت به چشم تحمیل می‌کند، اختلال در بازنمایی است: پیکره‌هایی از ریخت‌افتاده، چهره‌هایی ... ادامه ...

رهایی از فرم، غرقه در درد؛ تاملی در باب بدنی شکسته و روانی مضطرب در نقاشی معاصر آن‌چه در مواجهه با این مجموعه رخ می‌دهد، نه تماشای تصویر، که ورود به میدانی‌ست از بحران و گسیختگی؛ ... ادامه ...

در ستایش زنگ‌زدگی به‌مثابه‌ی نشانه‌ی غیاب در عصری که سرعت و کارآمدی به ارزش‌های متافیزیکی بدل شده‌اند، احسان طوسی با نوعی «حرکت معکوس در دل جهان معاصر» به سراغ بازسازیِ شیء رهاشده، متروک و بی‌کارکرد می‌رود؛ ... ادامه ...