گالری گردی 19 مرداد

باراندازهای نیویورک The Docks of New York (1928)

کارگردان: جوزف فون اشترنبرگ

بازیگران: جرج بنکرافت، بتی کامپسن، اولگا باکلانووا، کلاید کوک

در سال 1928، فیلمهای صامت باشکوه و مجللی بر کرانه های سینمای ناطق لنگر گرفتند. خداحافظی با سینمای صامت و آغاز دوران ناطق. فیلمهای درخشان و بی تکرار صامت این سال همچون مصائب ژاندارکِ تئودور درایر، بادِ ویکتور شوستروم، اکتبرِ سرگئی آیزنشتاین، آرسنالِ الکساندر داوژنکو، کشتی بخار بیل جونیورِ باستر کیتون، پولِ مارسل لربیه، سیرکِ چارلی چاپلین، ملکه کلی و مارش عروسیِ اریک فون اشتروهایم و باراندازهای نیویورکِ جوزف فون اشترنبرگ، جملگی بارها و بارها در فیلمهایی که تا به امروز در رفت و آمد پرده های سینما هستند مورد تقلید و منبع الهام قرار گرفته اند. کرجی ها، زورق ها، قایق های تفریحی، قایق های لوکس و انواع کشتی های اقیانوس پیمایی که از کنار این آثار فاخر سینما لنگرهای خود را بیرون کشیده راه خود را پیموده اند. ژاندارکها، باراندازها، تایتانیک ها، بندرهای مه آلود، سیرک بازها، روسپی خانه ها، زرادخانه ها و باندهای قاچاق. در مورد اخیر، صورت زخمی به عنوان یکی از نمونه ها.

کارگردانان اتریشی همچون اشترنبرگ، ناهنجاری ها و اعوجاج های زندگی در شهرها، کافه های زیرزمینی و باندهای تبهکار را در میزانسن و دکوپاژی تعریف کردند که مرزهای خلاقه آنها هنوز برای فیلمسازان امروز جسارت می طلبد.  

در ابتدای قرن بیستم، در بندر نیویورک و در هیاهوی رفت و آمد کشتی ها، تونتاب های یک کشتی بزرگ، به فرمان کارفرما، از هرم و تف آتش کوره ها معاف می شوند تا دمی بیاسایند و شب را در میخانه ها و روسپی خانه ها سحر کنند. کارفرما برای کارگران خط و نشان می کشد که مستی صبح مجازات دارد و کارگران در استهزای کارفرمایان، بر نقش قبیحه روسپی که بر دیوار موتورخانه کشیده شده قهقهه زنان راهی راههای تاریک شهر می شوند. بیل رابرتز با بازی جرج بنکرافت، در پرسه شبانه، شاهد غرق شدن مِی، روسپی جوانی است که خود را در بارانداز به آب می اندازد. بیل بی اعتنا به هشدار همپالکی اش، به آب میزند و دختر را نجات می دهد. دختر را به رقاصخانه ای که محل اقامت اوست باز می گرداند. در همین شب، شوهر سابقش او را بازیافته است. شوهری که سه سال پیش او را ترک گفته و امشب برای ترکردن گلو و یافتن مصاحبی در میخانه، نوشیدنی اش را با همسر بی تفاوت و سردش تقسیم کرده است. هنگامی که مِی، فرشته سقوط کرده، هوش خود را باز می یابد، بیل برای زدودن غم و اندوه او، لباس قشنگی را که از مغازه گرویی بغل دزدیده برایش می برد و تلاش می کند گره غصه فرو خوردۀ مِی را بگشاید. بیل و می با هم عازم گشت شبانه می شوند و در گفتگوی خلوت خود، بیل با غرور و افتخار مردانه و مِی با سرشکستگی زنانه از زندگی گذشته خود راز می گشایند. بیل درجا از مِی خواستگاری می کند و همان شب، در یکی از زیباترین غرایب سینما، خطبه عقد آنان در هیاهو و جارو جنجال میخانه به دست کشیشی محلی جاری میشود. اما شهر در شب وصال این دو دلداده، خواب دیگری در سر دارد…   

به پیشنهاد ارغوان نامور و شهاب عبداله‌پور