پروانه اعتمادی درگذشت
با اندوه فراوان، پروانه اعتمادی، یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین نقاشان معاصر ایران، امروز، اول فروردین ۱۴۰۴، در سن 77 سالگی چشم از جهان فروبست. او از چهره‌های شاخص هنر معاصر ایران بود که با نگاه خاص خود به اشیا، فضا و سکون، جایگاهی منحصربه‌فرد در نقاشی ایران داشت.
اعتمادی که نخستین نمایشگاه خود را در سال ۱۳۴۸ در تالار قندریز برگزار کرد، به‌سرعت به یکی از چهره‌های مهم نقاشی ایران تبدیل شد. او با مجموعه‌هایی از طبیعت بی‌جان، چمدان‌های کهنه، کتاب‌های خاک‌گرفته و اشیایی که گویی در دل زمان منجمد شده‌اند، توانست به زبانی بصری دست یابد که در عین سادگی، تاثیری عمیق بر مخاطب می‌گذاشت. آثار او اغلب حس سکوت، تنهایی و نوعی تامل فلسفی را به نمایش می‌گذارند.
پروانه اعتمادی تنها شاگرد مستقیم بهمن محصص، نقاش، مجسمه‌ساز و مترجم برجسته ایرانی، بود. محصص که خود از چهره‌های پیشگام هنر مدرن ایران به شمار می‌رفت، بر نگاه هنری اعتمادی تأثیری عمیق گذاشت. او نه‌تنها درک عمیق‌تری از ترکیب‌بندی و رنگ به اعتمادی آموخت، بلکه نوعی جسارت در شیوه بیان را نیز به او منتقل کرد. محصص که به ساختارشکنی و نگاه تیزبینانه‌اش به جامعه و هنر شهرت داشت، شاگردی چون اعتمادی را تربیت کرد که در عین وفاداری به سنت نقاشی کلاسیک، توانست زبان شخصی خود را در نقاشی ایران بیابد.
در دهه‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰، اعتمادی با تکنیک مدادرنگی آثاری خلق کرد که امضای شخصی‌اش را داشتند. او از آن دسته هنرمندانی بود که در عین شهرت، از هیاهوی دنیای هنر فاصله گرفت و زندگی‌اش را در خلوت سپری کرد. آثار او به‌خصوص در دهه‌های اخیر، به‌دلیل رویکرد مینیمال و شاعرانه‌اش، بیش از پیش مورد توجه پژوهشگران و مجموعه‌داران قرار گرفتند.
درگذشت پروانه اعتمادی، ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر برای هنر ایران است. او از جمله هنرمندانی بود که نه برای دیده شدن، بلکه برای ماندگاری و عمق‌بخشی به نگاه خود نقاشی می‌کرد. یاد و نامش تا همیشه در تاریخ هنر این سرزمین زنده خواهد ماند.
تهیه و تنظیم متن
فرشید پارسی‌کیا
