گالری گردی 29 دی

388
این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن image.png است
گالری گردی (29 دی تا 6 بهمن) با خرپشته

به پیشنهاد آرش سالار، شاعر و زبان‌شناس همزمان با گالری گردی به قطعه «Andante» اثر «Sergi Vicente» گوش دهید.

«Andante»

گالری گردی در این هفته

گالری گردی در تهران

نمایشگاه نقاشی‌های سینا یعقوبی، 29 دی تا 13 بهمن ماه 1402

نمایشگاه «تفاوت و تکرار» نقاشی‌های سینا یعقوبی در گالری دنا
نمایشگاه «تفاوت و تکرار» نقاشی‌های سینا یعقوبی در گالری دنا

نمایشگاه مجموعه آثار نقاشی، طراحی و چاپ بهرام دبیری، 29 دی تا 15 بهمن ماه 1402

نمایشگاه آثار پرویز کلانتری، 29 دی تا 24 بهمن ماه 1402

نمایشگاه گروهی، 29 دی تا 5 بهمن ماه 1402

نمایشگاه گروهی، 29 دی تا 4 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی طرلان لطفی‌زاده، 29 دی تا 13 بهمن ماه 1402

نمایشگاه گروهی، 29 دی تا 6 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی محمد پرویزی، 29 دی تا 27 بهمن ماه 1402

نمایشگاه گروهی، 29 دی تا 30 بهمن ماه 1402

مروری بر آثار دیده نشده علی روح الامینی، گردآوری منا اقبال، 29 دی تا 8 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی آزاده اعتباریان، 29 دی تا 10 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی مریم شجاعی، 29 دی تا 13 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی جلال پرویزحمیدی، 29 دی تا 9 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی نقاشی ناهید مومن‌خانی، 29 دی تا 4 بهمن ماه 1402

نمایشگاه گروهی، 29 دی تا 8 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی رویا اولادحاجی، 29 دی تا 13 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی کامیار صادقی، 29 دی تا 9 بهمن ماه 1402

نمایشگاه کلاژهای مهدی چاکری، 29 دی تا 10 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی الهه فرضی، 29 دی تا 20 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی شهره مهران، 29 دی تا 24 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی سوده باقری، 29 دی تا 13 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی علی ملک، 29 دی تا 20 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی پانیذ سهرابی، 29 دی تا 20 بهمن ماه 1402

نمایشگاه نقاشی‌‌های احمد نصرالهی، 29 دی تا 20 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی امیرشاهرخ فریوسفی، 29 دی تا 20 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی رویا مزروعی، 29 دی تا 10 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی نقاشی‌های مریم صلاحی، 29 دی تا 13 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی بهمن رضائی، 29 دی تا 10 بهمن ماه 1402

نمایشگاه گروهی، 29 دی تا 9 بهمن ماه 1402

نمایشگاه گروهی به گردآوری: غزل زارع، 29 دی تا 11 بهمن ماه 1402

نمایشگاه آنلاین

نمایشگاه آنلاین 100 اثر 100 هنرمند، 29 دی 1402 تا 30 خرداد ماه 1403

نمایشگاه آنلاین نقاشی سمیه خزاعی مسک، 29 دی تا 4 بهمن ماه 1402

گالری گردی در کرج

نمایشگاه گروهی تصویرسازی، 29 دی تا 3 بهمن ماه 1402

گالری گردی در رشت

نمایشگاه انفرادی عکس افشین سیگما، 29 دی تا 4 بهمن ماه 1402

گالری گردی در شیراز

نمایشگاه انفرادی محمد مهاجری، 29 دی تا 5 بهمن ماه 1402

گالری گردی در مشهد

نمایشگاه انفرادی جواد قنبرپور، 29 دی تا 8 بهمن ماه 1402

گالری گردی در خارج از ایران

نمایشگاه گروهی- گردآوری: سارینا باستا، 28 دی تا 28 بهمن ماه 1402

رونمایی

رونمایی کتاب خسرو سینایی به روایت ناصر فکوهی همرمان با جشن تولد 83 سالگی خسرو سینایی
با حضور گیزلا وارگا سینایی و فرح اصولی
جمعه 29 دی ساعت 16 – 20

نشست‌ها

زنان عکاس؛ بیان‌های شخصی در عکاسی مستند، سخنران: بهنام صدیقی، 27 دی 1402، ساعت 18

شعر هفته

«نام دیگر من»
شهر، بازاری‌ست که تمام حجره‌هاش
پیراهن تو را می‌فروشند
این استعاره‌ای از دلتنگی من نیست
می‌فروشند و عطر تنت این‌جاست
دارم برات لالایی می‌خوانم
و شهر، مردمانی‌ست که با آواز من به خواب می‌روند
دارم در عصر کاهل خیابان راه می‌روم
و شهر، خانه‌ای که یکی لاقید
آن را ترک کرده باشد
می‌پرسی این استعاره‌ای از دلتنگی تو نیست؟
می‌گویم، بیا به عبدالباسط این کوچه گوش دهیم
اینجا یکی مرده است
مثل احد که نه زاده و نه زاییده شده
بعد، گریه می‌کنیم و تو می‌گویی
مرگ عوض شدن سوال آدمی‌ست
و من می‌گذارم بروی پی سوال عوض شده‌ات
بابای من!
تو مرده‌ای
تو مرده‌ای مرد و استعاره همین است
تو مرده‌ای و این شباهت بعیدی با نام دیگر من دارد

به پیشنهاد فرزین پارسی‌کیا

سر تا به سر ریش
چاک چاک شد
پوست کشیده‌ی انتظار
بر تن سرد و منجمدم
تمامی گنجایش کوله‌بارم
آکنده به ثقل جنازه ندامت
جمله مسیرها لغزان
به شورابه‌های سرشک شوربختی است
فرسوده،
ساییده بود
تخت کفش‌های ماندگاری‌ات

به پیشنهاد فرزین پارسی‌کیا

باد
ستون فقرات را حول درخت می‌چرخاند
از محال
ذراتی را بر آب می‌پراکنم
مفصل‌هایم را زیر نور ماه می‌خوانم.
به درد نمی‌خورد مسکن در این دقایق
استخوان به مکعب می‌ریزم
و جزر
بر پوست سرم رعشه می‌اندازد
درد را می‌کشم
به چرخش گردنم حول تنه
گرفتگی رگ‌ها
و مدی که انگشت‌هایم را از درخت می‌تکاند

به پیشنهاد آناهیتا رضایی

داستان کوتاه هفته

آقای جونز
زمستان ۱۹۴۵ من چند ماهی را توی یک آپارتمان مبله‌ی اجاره‌ای در بروکلین زندگی کردم، جایی نه داغان بلکه با مبلمان و اثاثیه‌ای آراسته، آجری رنگ و قدیمی که صاحبانش، دو تا خواهرِ دوشیزه عین بیمارستان تمیز نگهش داشته بودند. آقای جونز توی اتاق بغلی من زندگی می‌کرد. اتاقِ من کوچک‌ترین اتاقِ خانه بود، مال او بزرگ ترین، اتاقِ مطبوعِ بزرگ آفتاب‌گیری خیلی خوب، چون آقای جونز هم هیچ وقت ترکش نکرد: دو تا خانم میان سال مهمانخانه‌دار همه‌ی نیازهایش، غذا، خرید، شستن رخت‌ها را برآورده می‌کردند. آقای جونز بی‌مهمان هم نبود؛ میانگین هر روز پنج شش‌تا آدم مختلف، مرد و زن، جوان، پیر، میان‌سال، برای دیدنِ او می‌رفتند به اتاقش، از اول صبح تا آخر عصر. ساقی مخدر یا فالگیر نبود؛ نه، فقط می‌آمدند با او حرف بزنند و ظاهراً بابت صحبت و توصیه‌ای که می‌کرد مقادیر مختصری پول هم بهش هدیه می‌دادند. وگرنه که هیچ تکیه‌گاهِ مالیِ قابل تشخیصی نداشت. من خودم هیچ‌وقت آقای جونز صحبت نکردم، اتفاقی که از همان زمان مدام افسوسش را می‌خورم. مرد جذابی بود، حدودِ چهل، بلند و باریک، مومشکی با چهره ای خاص چهره‌ای پریده رنگ و نحیف، استخوان‌های گونه‌هایش کشیده و نشانی مادرزادی بر گونه‌ی‌ چپش، سرخیِ غیرعادی کوچکی شکل ستاره. عینکِ قاب طلا با شیشه‌هایی خیلی سیاه می‌زد: کور بود، چلاق هم-به گفته‌ی خواهرها یک اتفاق در کودکی توانِ پاها را ازش گرفته بود و نمی‌توانست بدونِ چوب زیر بغل حرکت کند. همیشه کت‌و‌شلوار و جلیقه‌ی خط اتو‌دار توسی یا آبیِ سیر می‌پوشید با کراواتی به رنگی ملایم‌-انگار همین الان هاست عازم دفتری در وال استریت شود. به‌هر حال، گفتم که هیچ وقت ساختمان را ترک نمی‌کرد. صرفاً توی اتاقش، اتاقی که حال آدم را خوب می‌کرد، روی صندلیِ راحتی می‌نشست و مهمان‌ها را می‌پذیرفت. هیچ تصوری ندارم برای چی می‌آمدند او را ببینند، این آدم‌هایی که سَروریخت‌شان زیادی عادی بود، یا درباره‌ی چی حرف می‌زدند، ذهنم به گرفتاری‌های خودم مشغول‌تر از این‌ها بود که خیلی به او فکر کنم. وقت‌هایی که این کار را می‌کردم، خیالم این بود که به نظرِ دوستانش آدمی باهوش و مهربان می‌آید، آدمی که گوش حسابی برای شنیدن داشت و می‌شد بهش اعتماد و درباره ی مشکلات‌شان باش مشورت کنند: آمیزه‌ای از کشیش و روان‌کاو. آقای جونز تلفن داشت و تنها مستأجر با خط تلفن شخصی بود. تلفنش دایم زنگ می‌خورد، اغلب بعد نیمه‌شب و حتا صبح خیلی زود، مثلاً شش. من اسباب‌کشی کردم منهتن. چند ماه بعدتر برگشتم به خانه‌هه تا یک جعبه کتابی را بگیرم که آن‌جا گذاشته بودم. خانم‌های مهمانخانه‌دار توی اتاقِ «پذیرایی» پرده توری‌شان داشتند بهم چای و کیک تعارف می‌کردند که احوالِ آقای جونز را جویا شدم. خانم‌ها چشم‌هایشان را پایین انداختند. یکی‌شان گلو صاف کرد و گفت «قضیه دیگه دستِ پلیسه.» آن یکی درآمد که «مفقودی اعلامش کرده‌یم.» اولی اضافه کرد «ماهِ قبل، بیست و شیش روز پیش، خواهرم صبحانه‌ی آقای جونز رو طبق معمول آورد بالا. تو اتاقش نبود. همه‌ی چیزمیزهاش بود، ولی خودش رفته بود.» «عجيبه__» «چه‌طور یه آدمِ کلا کور، یه چلاقِ بینوا__» ده سال می گذرد. الان یک بعد از ظهر صفر درجه‌ی سردِ ماهِ دسامبر است و من در مسکوم. سوارِ واگنِ مترو، فقط چندتایی مسافرِ دیگر هست. یکی‌شان مردی‌ست که روبه‌روی من نشسته، مردی که پوتین پایش و کُتِ کلفتِ درازی تنش و کلاهِ خزِ روسی‌طوری سَرش است. چشم‌های روشنی دارد، عینِ طاووس آبی. بعد‌ِ یک‌آن شک، من دیگر فقط زل زدم بهش‌، چون حتا بدونِ عینکِ سیاه هم راه نداشت آن چهره‌ی خاص و نحیف را اشتباه بگیری، آن استخوان‌های کشیده‌ی گونه و آن تک‌نشانِ مادرزادیِ ستاره‌شکلِ سرخ. نزدیک بود پا بشوم بروم آن دستِ راهرو و باش حرف بزنم که قطار رسید به ایستگاهی و آقای جونز روی دوتا پای قُرص قشنگ بلند شد و از واگن زد بیرون. درِ قطار پشت سرش فِرز بسته شد.


به پیشنهاد کسری کبیری

پیشنهاد داستان کوتاه خرپشته

کتاب هفته

کتاب حفره
نویسنده محمد رضایی راد
نشر چشمه

از متن کتاب: من شهادت می‌دهم. شهادت می‌دهم که آن لحظه ی مجازات که او بر سکو خواهد ایستاد، لحظه‌ی ی مرگ نیست؛ لحظه‌ی ورود به ساحت دیگری از وجود است که ما فراموشش کرده‌ایم،گمش کرده‌ایم.

 
 
پیشنهاد از ارنواز صفری نویسنده و مترجم
پیشنهاد کتاب خرپشته

پادکست هفته

پادکست هیرولیک؛ روایت تولد و زیست ابرقهرمان ها و کتاب های مصور

به پیشنهاد یاسمن شاپوری

فیلم هفته

نمایشنامه ملودرام « روباه‌های کوچک» اثر لیلیان هلمن در سال 1939 که  نمونه ای کلاسیک از نمایشنامه های قرن بیستم بشمار می آید در سال 1941 با فیلمنامه خود هلمن، دستمایه ساخت فیلمی به همین نام گردید که به روابط پیچیده خانواده ای جنوبی در ایالات متحده می پردازد. کارگردان بزرگ آلمانی تبار سینمای آمریکا، ویلیام وایلر که در زمان تولید فیلم هنوز به آوازه ای همسنگ دورانی که با فیلمهای نام آشنا و شهره آفاقش همچون بن هور، بهترین سالهای زندگی ما، تعطیلات رومی و بسیاری فیلمهایی که امروز از آنها با عنوان کلاسیک نام برده می شود، دست نیافته بود به سراغ این داستان رفت تا با همراهی فیلمبردار اسطوره ای، گرگ تولاند ، هزارتوی روابط خانوادگی و زناشویی را که در چنگال منافع کسب و کار به ورطه اضمحلال و سقوط می انجامد با جزئیاتی فراوان بکاود. ستاره شهیر کلاسیک بت دیویس نقش رجینا هوبارد گیدنز بانوی ثروتمندی جنوبی را که مالک مزارع پنبه در ایالت آلاباما ست بازی می کند. او صاحب دو برادر طماع ، همسری بیمار و دختری جوان و در آستانه ازدواج است. در آغاز فیلم خانواده هوبارد در انتظار تاجری برجسته از شیکاگو هستند که به میهمانی شام آنان دعوت شده است. بنجامین و اسکار، برادران رجینا قصد دارند تاجر شیکاگویی را برای راه اندازی کارخانه پنبه ریسی متقاعد کنند تا آنان را یک شبه میلیونر سازد. رجینا تلاش می کند با چک وچانه زدن با برادرهایش بر سر سرمایه ای که او وعده اش را از جانب ثروت شوهرش به آنان می دهد سهم بیشتری از این کارخانه عاید خویش سازد. رجینا دخترش را به بهانه اینکه دلتنگ شوهرش است نزد او می فرستد تا با هم پیش او برگردند. با بازگشت شوهر رجینا، بازی دلتنگی دیری نمی پاید و علیرغم حمله قلبی شوهر، رجینا برای به چنگ آوردن پول از او فشار بیشتری بر شوهرش می آورد. جنگ بر سر پول بین برادران رجینا و همسرش آینه تمام نمایی از سقوط نهاد خانواده است که به طرز معنا داری به سقوط اقتصادی و رکودی که در دهه سی ارکان جامعه آمریکا و تمام ارزشهای مورد تقدیس آن را به لرزه درآورد اشاره دارد. شاید تماشای این فیلم در روزگار معاصر بارها و بارها معناهای عمیق تری از آنچه ویلیام وایلر را در فیلمهای گیشه پسند سالهای بعد در جریان اصلی سینما به جهانیان شناساند به مخاطب عرضه دارد. سینمایی که هنوز اصالتی از آن سینمای آلمان دهه 20 دارد.

به پیشنهاد ارغوان نامور و شهاب عبدالله پور

پیشنهاد فیلم خرپشته روباه‌های کوچک
پیشنهاد فیلم خرپشته روباه‌های کوچک

نوشت‌آرت

هنرمند: امید بازماندگان
زمان: ۱۵ دی تا ۲ بهمن ۱۴۰۲
محل نمایش: گالری اُ
نویسنده: مسیح طلوعی

گالری اُ از تاریخ ۱۵ دی تا ۲ بهمن ۱۴۰۲ میزبان آثار امید بازماندگان است. آثاری که در یک کلام، تجسمی از «حاشیه» است. حاشیه‌ی زیست انسان شهری از دید نقاشی که موشکافانه آن را می‌پاید و ثبت می‌کند. گاهی نیز از همین فاصله به شهر نگاه می‌کند و به سازه‌های در هم فرو رفته‌ای که گویی در تلاش‌اند تا چیزی را از چشم ما مخفی کنند. آنچه که بازماندگان به تصویر می‌کشد، سوی نادیدنی و رانده شده‌ی زندگی پر زرق و برق شهر است: مناظری که به دور از آنچه در درون‌شان می‌گذرد به تصویر کشیده شده‌اند، تصاویری اعجاب‌آور از طبیعت، درختان، گیاهان و سگ‌هایی که در میان خاک و سنگ و نخاله‌های ساختمانی جا خوش کرده‌‌اند؛ تصویری که یادآور صحنه‌های درخشانی از فیلم نفرین (Damnation) اثر کارگردان مجارستانی، بلاتار نیز هست. سگ‌هایی که از دیرباز همراه و یار انسان بوده‌اند، حالا به مازاد زندگی مدرن تبدیل شده‌‌اند و جایی جز در حاشیه ندارند. به‌سان حاشیه‌نشینان، به‌سان دیوانه‌گان و به‌سان طبیعت.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
محل نمایش:‏ @ogallerytehran
هنرمند: @omidbazmandegan.painter ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
‏Instagram: @neveshtart  ‏Website: www.neveshtart.com
 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
#نوشتآرت #امید_بازماندگان #گالری_ا #زیبان  #OmidBazmandegan #Ogallerytehran

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

گالری گردی از هفته گذشته

گالری گردی در تهران

نمایشگاه انفرادی سهیل مختار، 22 دی تا 18 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی آناهیتا داراب بیگی، 22 تا 29 دی ماه 1402

نمایشگاه گروهی، 22 دی تا 6 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی محدثه موقر، 22 دی تا 3 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی نگار مرتضوی زاده، 22 دی تا 3 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی محمود ساکی، 22 دی تا 3 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی المیرا میرمیران، 22 دی تا 6 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی نقاشی ارغوان بروجنی، 22 دی تا 3 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی رقیه نجدی، 22 دی تا 23 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی سعید امدادیان، 22 دی تا 4 بهمن ماه 1402

نمایشگاه و پرفورمنس تعاملی اب آثار مهرداد ابوطالبی، 22 دی تا 1 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی باران احمدی‌راد، 22 دی تا 3 بهمن ماه 1402

نمایشگاه گروهی نقاشی، 23 دی تا 2 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی پگاه شاملو، 22 دی تا 4 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی نقاشی زهرا مومنی، کیوریتور بیتا عالی مهر، 22 تا 29 دی ماه 1402

نمایشگاه گروهی، 22 دی تا 6 بهمن ماه 1402

نمایشگاه گروهی نقاشی به کوشش مولود عظیم‌پور، 22 دی تا 4 بهمن ماه 1402

نمایشگاه گروهی، 22 دی تا 6 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی عاطفه محمدپور، 22 دی تا 6 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی فرناز شادروان، 22 دی تا 6 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی محمدرضا خلیلی، 15تا 29 دی ماه 1402

نمایشگاه انفرادی ملیکا شفاهی، 15تا 6 اسفند ماه 1402

نمایشگاه انفرادی زهرا رضادوست، 15تا 3 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی فرناز ذاکر، 15دی تا 2 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی امید بازماندگان، 15دی تا 2 بهمن ماه 1402

نمایشگاه گروهی، 8 دی تا 1 بهمن ماه 1402

نمایشگاه انفرادی ریکریت تیراوانیجا، 24 تا 25 اسفند 1402

گالری گردی در کاشان

نمایشگاه گروهی نقاشی و مجسمه، 22 دی تا 22 بهمن ماه 1402

گالری گردی در آمل

نمایشگاه گروهی نقاشی و مجسمه، 22 دی تا 22 بهمن ماه 1402

گالری گردی خارج از ایران

نمایشگاه گروهی، ۵ مهر ماه ۱۴۰۲ تا ۳ فروردین ۱۴۰۳

نمایشگاه گروهی، 28 دی تا 11 اسفند 1402

نمایشگاه در حال برگزاری است.
برای درج آگهی در گالری گردی هفته با خرپشته به شماره 09124110368 پیام دهید

اطلاعات به روز نمایشگاه‌های خود را به آدرس [email protected] بفرستید.

در پایان گالری گردی 29 دی پیشنهاد می‌کنیم «قسمت چهارم سخنرانی بهرام بیضایی: نگاه تحلیلی به افسانه «رستم و سهراب» را تماشا کنید

برای دریافت لینک گالـــری گردی با خرپشتــــــه در روزهای جمعـه، شماره تماس خود را برای ما یادداشت کنید

لوگو پشت بام
در مجله آنلاین و اسناد پژوهشی پشت‌بام بخوانید
تکنیک های طراحی

تکنیک های طراحی

درباره آثار ناصر اویسی

عدم عینیت در برداشتی شاعرانه

تاویل دوباره یک رویا در گالری نگر

ارجاع به کهن الگوی ماندالا

بیگانه اما آشنا

آدمیزاد، این حجم غمناک