عمر جاودانی
غیاثالدین ابوالفتح عُمَر بن ابراهیم خَیّام نیشابوری، معروف به حکیم عمر خیام، از مشاهیر بزرگ قرن پنجم هجری قمری است.
با این که در تاریخ دقیق تولد او تردید وجود دارد، اما اغلب منابع ۲۸ اردیبهشت سال ۴۲۷ خورشیدی، برابر با ۲۵ ذیالقعده ۴۳۹ قمری و ۱۸ می ۱۰۴۸ میلادی را زادروز وی اعلام کردهاند.
خیام ریاضیدان، ستارهشناس، فیلسوف و شاعر بزرگی بود. آثار او، از رسالات علمی تا رباعیهایش، به زبانهای مختلف ترجمه و مصور شده است. وی دانشمند بلندمرتبهای بود و در علم آن روزگار چنان جایگاهی داشت که «حجّةالحق» لقب گرفته بود.
یکی از مهمترین کارهای وی سرپرستی محاسبات گاهشماری ایران، در زمان وزارت خواجه نظامالملک، در دورهٔ پادشاهی ملکشاه سلجوقی بود. محاسبات منسوب به خیام در تنظیم تقویم جلالی، دقتی به مراتب بالاتر از گاهشماری میلادی دارد.
روش خیام در حل معادلات درجه سوم و مطالعاتش دربارهٔ اصل پنجم اقلیدس نام او را بهعنوان ریاضیدانی برجسته در تاریخ ثبت کردهاست.
برخی از تذکرهنویسان، خیام را شاگرد ابنسینا و شماری نیز وی را شاگرد امام موفق نیشابوری خواندهاند.
این فرضیه که خیام شاگرد ابنسینا بوده، بسیار دور از ذهن مینماید. خیام در جایی ابنسینا را استاد خود میداند، ولی این استادی ابن سینا، جنبه معنوی دارد.
وی ۱۲ آذر ۵۱۰ خورشیدی در نیشابور درگذشت. بنای یادبود و مقبره خیام از آثار برجسته هوشنگ سیحون است.
پشت بام- بام تاریخ
پشت بام- بام تاریخ
پشت بام- بام تاریخ
پشت بام- بام تاریخ
پشت بام- بام تاریخ
پشت بام- بام تاریخ
پشت بام- بام تاریخ
پشت بام- بام تاریخ
پشت بام- بام تاریخ